Peraturan tatabahasa Inggeris bukanlah sesuatu yang menarik untuk semua orang. Dan, mempelajari tatabahasa struktur juga bukan perkara semua orang. Nuansa tertentu tatabahasa Inggeris tidak diketahui oleh semua orang, dan akhirnya, seseorang cenderung untuk menerima versi yang salah. Satu contoh asas ini ialah penggunaan akan mempunyai dan akan mempunyai.
Akan Ada vs Akan Ada
Perbezaan antara akan mempunyai dan akan mempunyai adalah yang akan digunakan sebagai bentuk masa lalu akan mempunyai. Akan mempunyai, sebaliknya, digunakan apabila seseorang melihat masa depan dari satu masa.
Would have ialah bentuk masa lalu kehendak dan digunakan untuk menunjukkan sesuatu yang mungkin berlaku pada masa lalu tetapi tidak berlaku atas sebarang sebab. Ia diikuti oleh kata kerja bentuk ketiga atau kata kerja lampau.
Will have ialah yang digunakan untuk simple future perfect tense. Ia menunjukkan sesuatu yang akan siap pada masa perkara lain berlaku pada masa hadapan. Ia digunakan apabila seseorang itu melihat ke belakang dari tempoh tertentu ke masa depan. Ia juga diikuti oleh bentuk ketiga kata kerja.
Jadual Perbandingan Antara Akan Ada dan Akan Ada
| Parameter Perbandingan | Perlu | Pasti akan |
| Maknanya | Ia digunakan apabila seseorang bercakap tentang situasi khayalan dalam ayat. | Ia digunakan apabila seseorang menjangkakan sesuatu akan disiapkan sebelum masa tertentu pada masa hadapan. |
| Tegang | Past Tense of 'akan ada.' | Future Perfect Tense |
| Petunjuk | Ia menunjukkan membuat permintaan atau mendapatkan kebenaran. | Ia digunakan untuk menunjukkan tindakan yang akan diselesaikan pada masa hadapan. |
| Situasi | Situasi yang mungkin | Kepastian keadaan |
| Contoh | Kami akan pergi membeli-belah jika hari ini tidak hujan. | Menjelang akhir tahun, kami akan berkahwin. |
Apa itu Would Have?
Would have adalah kata kerja modal lampau dan digunakan untuk menyatakan situasi yang tidak benar-benar berlaku. Ia boleh digunakan dalam dua struktur. Satu digunakan dengan tetapi untuk menunjukkan sesuatu yang dimaksudkan untuk dilakukan tetapi tidak berlaku.
Ia digunakan sebagai kata kerja bantu dalam kala lampau dan disokong oleh bentuk ketiga kata kerja tersebut. Ia juga digunakan dalam tegang bersyarat. Dalam erti kata lain, ia digunakan untuk menunjukkan sesuatu yang tidak berlaku. Sebagai contoh, dia akan sedih jika dia tidak melihat anda.
Akan mempunyai juga digunakan sebagai bentuk lampau akan mempunyai. 'Ada' dalam ini kekal tidak berubah. Dan kerana ini, bentuk ketiga kata kerja kekal malar. Sebagai contoh, saya akan membawa payung itu sekiranya saya tahu tentang cuaca.
Ia juga digunakan untuk membentuk hasil syarat masa lampau yang tidak nyata dalam ayat. Iaitu, jika satu klausa ayat menyatakan syarat tidak nyata, maka ia akan digunakan untuk menunjukkan hasil klausa itu. Sebagai contoh, jika saya tahu mereka bukan vegetarian, saya akan membuat stik untuk mereka.
Ayat bersyarat sedemikian boleh diterbalikkan juga. Would Have boleh digunakan pada bahagian awal dan juga bahagian akhir ayat.
Apa itu Will Have?
Akan telah menunjukkan implikasi masa depan dalam ayat. Tindakan yang terlibat dalam ayat itu akan diselesaikan apabila kami sampai pada masa hadapan. Dan tindakan itu akan selesai/selesai pada masa hadapan juga. Ada rasa pasti di sini.
Akan mempunyai digunakan untuk membuat masa depan yang sempurna tegang. Kata kerja digunakan dalam participle lampau, tanpa mengira ketunggalan atau pluraliti subjek. Sebagai contoh, mereka akan bermain bola sepak pada masa itu; Saya akan menulis hari ini pada masa itu. Contoh-contoh ini menunjukkan bahawa tindakan itu akan diselesaikan pada masa tertentu pada masa hadapan.
Akan mempunyai boleh digunakan dalam empat jenis ayat- afirmatif, interogatif, negatif dan negatif interogatif. Dalam ayat negatif, 'tidak' ditambah selepas kehendak dan sebelum mempunyai. Dan, dalam kontraksi, ia digunakan sebagai 'tidak akan'.
Tegang sempurna masa hadapan membuat rujukan kepada tindakan relatif kepada masa depan mutlak. Menambah rujukan masa dalam ayat sedemikian adalah penting. Jika tidak, ayat itu mungkin kedengaran kabur dan tidak lengkap.
Will have juga boleh digunakan untuk membuat rujukan kepada sebarang peristiwa yang mungkin berlaku pada masa lalu. Perhatikan contoh ini- Saya akan menyerahkannya pada hari Rabu sebelumnya. Di sini, kemungkinan kejadian pada masa lalu ditangani. Walau bagaimanapun, kemungkinan kepastiannya ditangani.
Perbezaan Utama Antara Akan Ada dan Akan Ada
Kesimpulan
Akan mempunyai dan akan mempunyai adalah penting dalam penggunaan biasa bahasa Inggeris. Kedua-duanya adalah kata kerja bantu, dan oleh itu seseorang mesti memahami penggunaannya dengan berkesan. Would have juga digunakan sebagai kata kerja modal lalu, dan oleh itu, ia digunakan dengan lebih meluas.
Orang ramai cenderung untuk menggunakan akan mempunyai dan akan mempunyai secara bergantian, tetapi terdapat beberapa perbezaan antara kedua-dua ini. Kedua-dua ini tergolong dalam tegang sempurna masa depan, tetapi penggunaannya menandai perbezaan di antara mereka.
Terutamanya, akan mempunyai digunakan untuk merujuk kepada masa depan dengan rasa pasti. Tetapi, akan digunakan sebagai bentuk masa lalu akan mempunyai. Ia juga digunakan untuk merujuk kepada tindakan khayalan yang mungkin berlaku tetapi tidak berlaku atas sebarang sebab.
Rujukan
- https://escholarship.org/uc/item/5wd0w3sz
- https://escholarship.org/uc/item/5wd0w3sz
- https://search.proquest.com/openview/4f757adceaa1acc0e36e168f6a83f233/1?pq-origsite=gscholar&cbl=18750&diss=y
