Internet telah menjadi alat yang sangat diperlukan kepada kami, lebih-lebih lagi, dengan kemunculan World Wide Web (www). Halaman Web yang dipaparkan di World Wide Web ditulis dalam bahasa penanda yang membolehkan pelayar web komputer untuk mentafsir cara halaman itu akan dipaparkan. HTML dan XML ialah dua bahasa penanda yang paling biasa.
HTML lwn XML
Perbezaan antara HTML dan XML ialah walaupun yang pertama digunakan untuk mencipta dan membangunkan struktur halaman web, yang kedua membantu dalam berkongsi data pada platform merentas dan dengan program lain.
HTML atau Hypertext Markup Language telah dibangunkan oleh Computer Scientist, Tim Berners-Lee, pada tahun 1991. Ia adalah bahasa markup asas yang membantu dalam mencipta kedua-dua halaman web dan aplikasi. HTML menggunakan teg kawalan tetap untuk mereka bentuk halaman web yang menjadikannya lebih mudah bagi mereka yang tidak mempunyai pengalaman pengaturcaraan atau untuk menerbitkan maklumat kos rendah. Ia juga kesederhanaan HTML yang menjadikan pendekatannya terhad, oleh itu, membuka jalan untuk XML.
XML atau Extensible Markup Language telah dibangunkan oleh World Wide Web Consortium (W3C) pada tahun 1998, untuk menyimpan dan bertukar data antara organisasi dan sistem. Ia direka bentuk dengan cara yang menjadikannya boleh dibaca oleh manusia dan komputer. Memandangkan ia merangkumi unsur-unsur Standard Generalized Markup Language (SGML) dan HTML, XML adalah berbilang pelayar serasi dan boleh memformat data, dengan itu, menjana hasil carian yang lebih pantas dan lebih dipercayai di World Wide Web.
Jadual Perbandingan Antara HTML dan XML
| Parameter Perbandingan | HTML | XML |
| Singkatan untuk | Bahasa Penanda Hiperteks | Extensible Markup Language |
| Maknanya | Ia adalah bahasa penanda yang digunakan untuk membuat halaman web dan aplikasi web | Ia adalah bahasa penanda yang membolehkan data atau maklumat ditukar antara platform dan program |
| tujuan | Membantu dalam mereka bentuk struktur halaman web untuk pembentangan data | Membantu dalam perkongsian data merentas platform |
| Jenis Bahasa | Kes tidak sensitif | Kes sensitif |
| Tag | HTML mempunyai teg yang telah ditetapkan. Semua teg tidak perlu mempunyai teg penutup | Pengaturcara boleh menyesuaikan tegnya sendiri, tetapi adalah wajib bahawa semua teg yang digunakan mesti ditutup |
Apakah HTML?
HTML ialah bahasa penanda yang diterangkan dalam Bahasa Penanda Umum Standard (SGML), tetapi ia tidak sekompleks SGML.
Bahasa penanda dalam HTML menggunakan teg yang mereka bentuk halaman web dan menerangkan pembentangan data pada halaman tersebut. Teg ini dalam HTML dipratakrifkan dan bilangannya terhad. Teg datang secara berpasangan yang bermaksud bahawa jika teg telah digunakan pada mulanya, teg juga mesti digunakan pada penghujungnya, namun, dalam HTML sesetengah teg tidak perlu mempunyai teg penutup. Di samping itu, teg HTML juga tidak peka huruf besar-besaran yang membayangkan ia sama dengan atau.
Halaman web yang dibuat menggunakan HTML terdiri daripada kepala dan badan yang disertakan dalam teg. Memilih tajuk yang sesuai adalah sangat penting kerana ia adalah perkara pertama yang muncul selepas carian Internet.
HTML juga menyokong tiga jenis senarai- senarai tidak bernombor atau tidak tersusun, senarai bernombor atau tersusun, dan senarai penerangan. Menggunakan teg khusus untuk senarai tidak bernombor atau bernombor, teks yang dijana adalah sama ada dalam bentuk titik tumpu atau bernombor, masing-masing. Senarai perihalan apabila digunakan dengan teg khususnya, boleh mengandungi berbilang maklumat deskriptif. Ciri unik HTML ialah ia boleh memautkan kawasan teks atau imej kepada sauh sama ada dalam dokumen yang sama atau dalam dokumen luaran. Kawasan berpautan ini diserlahkan oleh penyemak imbas untuk menarik perhatian pembaca semasa membaca dokumen.
Apakah XML?
Bahasa penanda HTML tidak cukup lengkap untuk memudahkan perkongsian data; oleh itu, XML telah dibangunkan untuk memastikan pertukaran maklumat antara program dan platform.
Tidak seperti dalam HTML, pengaturcara boleh mencipta teg baharu dan dengan berbuat demikian mereka boleh menerangkan maklumat dalam dokumen teks dengan cara yang lebih baik, seterusnya, XML menyediakan hasil carian yang lebih pantas, tersusun dan lebih tepat di Web.
Teg XML adalah sensitif huruf besar-besaran, oleh itu, tidak sama dengan atau.
Ia adalah wajib untuk teg ditutup dalam XML jika digunakan.
Tambahan pula, untuk mencipta bahasa atau elemen dalam XML, seseorang itu perlu mematuhi set peraturan yang ditakrifkan dalam XML. Sekiranya pengaturcara tersilap dalam memasukkan sintaks, tatabahasa atau tanda baca, kod itu tidak akan dihuraikan.
Dokumen XML terdiri daripada prolog dan badan. Prolog terdiri daripada metadata pentadbiran, pengisytiharan pada jenis dokumen dan, ulasan. Badan dalam XML boleh dibahagikan kepada struktur dan kandungan.
Perbezaan Utama Antara HTML dan XML
- HTML digunakan untuk mereka bentuk halaman web dan menstruktur maklumat di dalamnya. Manakala, XML diperkenalkan untuk memastikan data atau maklumat boleh dikongsi antara program dan platform.
- Tumpuan utama HTML adalah pada pembentangan data, tetapi fokus utama XML adalah pada data, dengan itu, memberikan kebebasan kepada pengaturcara untuk mempersembahkan data dalam cara yang diingini kepadanya.
- HTML menyediakan satu set teg yang dipratentukan, tetapi pengaturcara boleh membuat teg tersuai dalam XML mengikut peraturan yang diberikan.
- Walaupun dalam ralat minit HTML tidak menjadi masalah, dalam XML, jika terdapat ralat dalam kod ia tidak boleh dihuraikan.
- Dalam HTML ruang putih dialih keluar daripada teks secara automatik apabila dipaparkan, oleh itu, ruang putih di sini boleh diabaikan. Sebaliknya, XML mengambil kira setiap aksara, akibatnya, ruang putih boleh digunakan hanya untuk tujuan tertentu.
Kesimpulan
HTML dan XML adalah kedua-dua bahasa penanda tetapi yang pertama digunakan untuk penciptaan halaman web, manakala, yang kedua adalah bahasa penanda yang lebih cekap yang menjadikan hasil carian Web lebih tepat dan juga membolehkan perkongsian data antara sistem yang berbeza dengan perkakasan dan perkakasan yang berbeza. konfigurasi perisian lancar, kerana XML adalah bebas daripada perisian dan perkakasan. Pembangunan XML telah memastikan bahawa proses peralihan data daripada sistem sedia ada kepada sistem baharu adalah lancar tanpa mengakibatkan sebarang kehilangan data. XML telah membetulkan beberapa kelemahan dalam HTML, tetapi HTML juga berkembang untuk memenuhi keperluan pada masa itu.
Rujukan
- https://en.cnki.com.cn/Article_en/CJFDTotal-XXJK200518021.htm
- http://citeseerx.ist.psu.edu/viewdoc/download?doi=10.1.1.984.5328&rep=rep1&type=pdf
