Karbohidrat adalah penting untuk fungsi badan. Mereka memainkan peranan penting dalam pengeluaran tenaga dalam badan. Karbohidrat dikelaskan lagi kepada dua jenis monosakarida dan disakarida. Dua contoh monosakarida yang paling biasa ialah glukosa dan fruktosa. Kedua-dua bentuk monosakarida kelihatan serupa tetapi mempunyai perbezaan yang berbeza.
Fruktosa vs Gula
Perbezaan utama antara fruktosa dan gula ialah fruktosa tidak meningkatkan gula darah atau paras glukosa dengan cepat manakala gula meningkatkan paras gula darah dengan cepat. Fruktosa dianggap berbahaya hanya dalam jumlah berlebihan manakala gula dianggap berbahaya dalam jumlah minimum juga.
Fruktosa diperoleh daripada tebu, jagung, bit gula, dan buah-buahan lain. Fruktosa juga dikenali sebagai gula buah. Fruktosa yang paling banyak dihasilkan secara komersial ialah sirap jagung fruktosa tinggi yang juga dipendekkan sebagai HFCS. Formula molekul fruktosa ialah C6H12O6. Fruktosa adalah agen perisa dan pengawet yang murah dan lebih manis.
Sebaliknya, gula adalah satu bentuk Karbohidrat. Gula yang ringkas dan tidak terikat boleh dikelaskan kepada dua jenis monosakarida dan disakarida. Bentuk gula yang paling biasa ialah gula meja yang dimakan dengan kerap. Gula memainkan peranan penting dalam penghasilan glukosa yang bertindak sebagai bahan api kepada badan. Tahap gula yang berlebihan berbahaya kepada tubuh dan boleh menjejaskan organ badan yang lain.
Jadual Perbandingan Antara Fruktosa dan Gula
| Parameter Perbandingan | Fruktosa | gula |
| Tumbuhan | Tumbuhan hijau, sayur-sayuran dan daripada haiwan melalui susu | |
| Jenis karbohidrat | Monosakarida | Monosakarida atau disakarida |
| nilai GI | 19 | 65 |
| pH | 7 | 7 |
| Kegunaan | Fruktosa digunakan terutamanya dalam makanan yang diproses dan dibungkus seperti minuman tenaga, air berperisa, dan produk rendah kalori lain digunakan dalam menambah isipadu atau tekstur, salutan dan perasa dalam ubat-ubatan. | Ia juga digunakan dalam makanan yang diproses dan bertindak sebagai antioksidan dan pengawet. Ia juga digunakan di kedai roti untuk sifat karamelisasi |
Apakah Fruktosa?
Fruktosa juga dikenali sebagai gula buah. Ia adalah gula ringkas yang terdapat dalam madu, buah-buahan, sirap jagung, dan produk lain serta derivatifnya. Fruktosa biasanya sangat manis. Oleh kerana rasa manisnya yang meningkat, ia digunakan secara meluas dalam minuman ringan dan makanan lain yang mengandungi sirap jagung fruktosa tinggi (HFCS). Fruktosa berpotensi untuk diserap terus ke dalam aliran darah semasa proses penghadaman.
Secara amnya, fruktosa tidak mempunyai sebarang kesan ke atas pengeluaran insulin dan tidak menjejaskan tahap glukosa darah. Nilai GI fruktosa adalah lebih rendah iaitu sekitar 19. Pada mulanya, fruktosa dianggap sebagai alternatif yang baik kepada gula meja tetapi kemudiannya penyelidik menyanggah pertimbangan tersebut. Fruktosa dimetabolismekan dalam hati. Ini membantu glukosa darah atau paras gula kekal malar selepas pengambilan fruktosa dan tidak berubah-ubah dengan cepat.
Selepas pengambilan kebanyakan gula ringkas lain, paras gula darah meningkat tetapi tidak dalam kes fruktosa. Tetapi dalam penggunaan fruktosa yang berlebihan, hati tidak dapat memproses jumlah yang banyak dan menukarnya kepada lemak yang kemudiannya dibawa dalam darah dan disimpan dalam bentuk trigliserida. Fruktosa digunakan secara meluas dalam industri makanan dalam bentuk kristal.
Pelbagai kajian telah membuktikan bahawa tahap fruktosa yang berlebihan boleh meningkatkan selera makan dan menjejaskan keupayaan tubuh untuk menggunakan insulin yang dihasilkan. Ini seterusnya menekan ghrelin yang beredar, iaitu hormon perangsang selera dalam badan.
Apa itu Gula?
Gula merujuk kepada istilah generik yang diberikan kepada karbohidrat larut yang rasanya manis. Gula boleh menjadi gula ringkas yang dikenali sebagai monosakarida atau gula sebatian dikenali sebagai disakarida. Rantaian monosakarida yang lebih panjang dikenali sebagai oligosakarida atau polisakarida. Rantai yang lebih panjang itu tidak dianggap sebagai gula.
Contoh biasa monosakarida ialah glukosa, fruktosa dan galaktosa manakala contoh biasa disakarida ialah sukrosa, laktosa dan maltosa. Sumber semula jadi gula ringkas yang paling banyak adalah madu, buah-buahan, dan tisu tumbuhan. Kebanyakan gula mudah tanpa had diperbuat daripada tumbuhan manakala laktosa adalah satu-satunya gula yang terdapat dalam susu dan produk tenusu dan bukan dalam tumbuhan.
Sumber gula yang paling murah ialah gula jagung. Benua kecil India adalah yang pertama menanam gula secara besar-besaran. Tebu adalah sumber asli gula di benua Asia. perkataan gula berasal daripada perkataan skrip matahari "Sarkaar" dan perkataan Perancis "Sucre". GI gula ialah 65 dan pH gula ialah 7. Walaupun pelbagai jenis gula mempunyai nilai GI yang berbeza, nilai 65 adalah gula meja. Makanan berkanji umumnya mempunyai GI yang lebih tinggi.
Gula boleh menjadi keras dan berketul-ketul dalam lembapan oleh itu ia sentiasa dinasihatkan untuk menyimpannya di tempat yang sejuk dan kering. Gula digunakan sebagai pemanis. Ia digunakan secara meluas dalam penaik dan gula-gula untuk aising dan sifat-sifat lain. Ia juga digunakan sebagai pengawet dan antioksidan dalam industri makanan. Ia mempunyai peranan penting dalam industri farmaseutikal kerana ia digunakan untuk salutan, perasa, dan menambah jumlah kepada ubat-ubatan.
Perbezaan Utama Antara Fruktosa dan Gula
Kesimpulan
Karbohidrat bertindak sebagai bahan api kepada badan kerana ia membekalkan tenaga. Pemecahan karbohidrat dalam badan biasanya dalam bentuk glukosa yang kemudiannya memasuki aliran darah. Glukosa adalah penting untuk fungsi badan. Pelbagai produk semulajadi mempunyai kadar karbohidrat yang tinggi di dalamnya.
Penggunaan berlebihan mana-mana produk adalah buruk dan begitu juga penggunaan fruktosa atau gula. Kedua-dua produk tersebut boleh menyebabkan peningkatan paras glukosa darah dan membawa kepada masalah kesihatan lain seperti diabetes, kanser kolon, kolesterol tinggi, penyakit jantung, kanser pankreas, penyakit buah pinggang, kerosakan otot dan saraf, malah boleh merosakkan retina. Pemakanan yang seimbang adalah kunci kepada kehidupan yang sihat.
