Komunikasi adalah asas interaksi antara semua makhluk hidup. Sama ada manusia, haiwan atau burung, setiap orang berkomunikasi dengan sesama makhluk melalui pelbagai medium. Komunikasi memerlukan penghantar dan penerima untuk prosesnya menjadi lengkap. Pengirim ialah orang yang memulakan perbualan atau menghantar mesej atau isyarat. Penerima adalah orang yang menerimanya. Ini melengkapkan tujuan komunikasi.
Pengekodan vs Penyahkodan
Perbezaan antara Pengekodan dan Penyahkodan ialah Pengekodan dirujuk sebagai pengirim yang mencipta mesej dalam format tertentu untuk menjadikannya boleh dibaca oleh penerima, manakala, Penyahkodan dirujuk sebagai tafsiran mesej yang dikodkan oleh penerima. Pengekodan dan penyahkodan boleh sama ada secara lisan atau bukan lisan berdasarkan tujuan perbualan.
Pengekodan ialah proses di mana mesej dicipta atau dibentuk untuk komunikasi. Pengirim ialah pengekod yang mencipta mesej. Pengekodan boleh sama ada secara lisan, iaitu melalui perkataan, tanda, foto, video atau, bukan lisan, iaitu melalui bahasa badan, ekspresi muka, hubungan mata dsb. Mesej itu kemudiannya dihantar kepada penerima, yang kemudiannya menyahkodnya.
Sebaliknya, Penyahkodan ialah proses di mana mesej yang dikodkan ditafsir atau difahami untuk memenuhi tujuan komunikasi. Penerima ialah penyahkod yang menterjemah mesej berkod ke dalam bentuk yang boleh difahami. Penyahkodan bergantung pada jenis mesej yang dihantar. Ia boleh sama ada lisan atau bukan lisan, bergantung pada mesej yang dikodkan.
Jadual Perbandingan Antara Pengekodan dan Penyahkodan
| Parameter Perbandingan | Pengekodan | Penyahkodan |
| Definisi | Pengekodan dirujuk sebagai mencipta atau mengekodkan mesej dalam bentuk yang boleh difahami. | Penyahkodan dirujuk sebagai mentafsir mesej berkod. |
| Input | Isyarat atau mesej yang digunakan ialah input. | Data binari berkod ialah input. |
| Pengeluaran | Data yang dihasilkan dalam bentuk berkod adalah output. | Mesej dalam bentuk yang boleh difahami adalah output. |
| Penggunaan | Ia digunakan dalam E-mel, video dll. | Ia digunakan dalam mikropemproses, kad memori dll. |
| Pemasangan | Pengekod (penghantar atau mana-mana perisian) yang digunakan dipasang di hujung pemancar. | Penyahkod atau penerima ada di hujung penerima. |
| Kerumitan | Ia adalah proses yang lebih mudah. | Ia adalah kompleks kerana ia melibatkan tafsiran kod. |
Apakah Pengekodan?
Pengekodan ditakrifkan sebagai penciptaan dan penukaran mesej atau maklumat ke dalam bentuk berkod. Pengekodan ialah program yang memudahkan sekeping maklumat tertentu berada dalam format yang dikeluarkan oleh protokol tertentu. Setiap jenis maklumat mempunyai jenis kod tertentu yang dicipta untuknya. Semua kerja ini dilakukan oleh pengekod. Pengekod sama ada boleh menjadi orang yang menghantar mesej atau sistem terlatih.
Pengekodan dan sistem saling berkaitan antara satu sama lain. Pengekodan dibentuk atau distrukturkan oleh pengekod, yang mencipta dan meletakkan mesej dalam cara yang boleh difahami oleh pembaca atau penerima. Kemudian mesej itu ditafsir oleh penerima berdasarkan tahap pemahamannya.
Tanpa pengekod atau sumber, komunikasi tidak akan dapat dilakukan. Oleh itu, pengekod adalah elemen penting dalam perbualan. Walau bagaimanapun, mempunyai pengekod tidak mencukupi. Pengekod perlu membentuk mesej dengan mudah dan difahami supaya penerima mendapatnya dengan mudah.
Pengekodan boleh berbentuk lisan atau bukan lisan, bergantung pada keperluan perbualan. Ia digunakan dalam e-mel, video atau imej dan lain-lain. Pengekod berfungsi di hujung penghantaran dan membantu mencipta mesej dalam bentuk berkod. Kemudian, mesej berkod dijana sebagai output untuk penyahkod untuk mentafsirnya.
Apakah Penyahkodan?
Penyahkodan ditakrifkan sebagai pemahaman dan tafsiran mesej yang dibentuk oleh pengekod. Proses ini dijalankan oleh penyahkod, iaitu sama ada seseorang atau mana-mana sistem yang menukar mesej berkod ke dalam bentuk yang lebih mudah dan mentafsirnya. Ini melengkapkan tujuan komunikasi, iaitu pengirim dan penerima mendapat mesej.
Penyahkodan menjadi berjaya apabila penerima memahami mesej dengan mudah. Akibatnya, penerima dapat menyampaikan balasan atau mesej lain kepada pengirim. Tetapi ini tidak akan dapat dilakukan jika mesej didekod secara salah atau disalahfahamkan. Inilah sebab mengapa penyahkodan yang berjaya adalah penting.
Apabila mesej sampai kepada penerima, ia hendaklah dalam format yang jelas, sesuai dan bermakna supaya tidak berlaku salah faham tentang niat dan tujuan mesej. Sama ada mesej itu disampaikan kepada seorang atau sekumpulan orang, penyahkodan menjadikannya mudah difahami.
Penyahkodan adalah sama ada lisan atau bukan lisan, bergantung pada jenis mesej yang dihantar oleh pengekod. Ia kebanyakannya digunakan dalam mikropemproses dan kad memori. Penyahkod berfungsi di hujung penerimaan komunikasi. Ia adalah tugas penyahkod untuk memastikan bahawa mesej berkod ditafsirkan dengan betul.
Perbezaan Utama Antara Pengekodan dan Penyahkodan
Kesimpulan
Komunikasi adalah aspek penting dalam kehidupan seharian. Organisma hidup tidak boleh hidup tanpa interaksi. Untuk perbualan dijalankan, dua elemen penting; penghantar dan penerima. Pengirim menghantar mesej, dan penerima mentafsirnya.
Untuk menjadikan mesej atau isyarat boleh dibaca dan difahami oleh penerima, pengekodan dan penyahkodan dilakukan. Pengirim mengekod mesej, dan penerima menyahkodnya. Beginilah perbualan dikatakan lengkap.
Perbualan lisan dan bukan lisan melibatkan pengekodan dan penyahkodan. Proses ini meningkatkan peluang untuk memahami mesej dengan lebih mudah.
