Elektron ialah zarah subatom yang terdapat di mana-mana. Oleh kerana ia tidak mempunyai komponen atau substruktur, ia dianggap sebagai zarah asas secara keseluruhan. Inilah sebabnya mengapa mereka mempamerkan sifat zarah serta gelombang.
Elektron mempunyai bahagian penting untuk dimainkan dalam beberapa fenomena fizikal, kimia, mereka dan elektrik. Mereka adalah sebab utama mengapa tindak balas kimia berlaku. Memandangkan elektron ialah zarah bercas, ia boleh menyerap atau membebaskan tenaga, yang berlaku dalam kebanyakan tindak balas terutamanya.
Dua sifat kimia yang memerlukan penglibatan elektron untuk mempamerkan tingkah laku ialah Keelektronegatifan dan Pertalian Elektron. Kedua-dua sifat ini dikaitkan dengan perolehan elektron dan berkorelasi. Keelektronegatifan adalah kualitatif, manakala, pertalian elektron adalah kuantitatif.
Afiniti elektron ialah sifat yang ditunjukkan oleh atom dalam molekul, tetapi keelektronegatifan ialah sifat atom yang telah membentuk ikatan dengan mana-mana atom lain. Kehadiran elektron adalah bahagian paling penting dalam sifat kimia ini yang ditunjukkan oleh pelbagai unsur. Pada jadual berkala, kedua-dua sifat ini meningkat sepanjang tempoh dan menurun ke bawah kumpulan.
Keelektronegatifan vs Pertalian Elektron
Perbezaan antara Electronegativity dan Electron Affinity ialah Electronegativity ialah sifat yang menunjukkan keupayaan atom untuk menarik atau mendapatkan elektron dalam ikatan kimia, manakala, Electron Affinity ialah ukuran jumlah tenaga yang dilepaskan atau dipancarkan apabila elektron ditambah. kepada atom.
Jadual Perbandingan Antara Keelektronegatifan dan Pertalian Elektron
| Parameter Perbandingan | Keelektronegatifan | Perkaitan Elektro |
| Definisi | Sifat atom untuk menarik elektron ke arahnya. | Sifat yang merujuk kepada pelepasan tenaga apabila elektron ditambah kepada atom. |
| Unit Standard | Ia diukur dalam Pauling. | Manakala ia diukur dalam KJ per mol. |
| alam semula jadi | Harta ini bersifat kualitatif. | Sedangkan harta ini bersifat kuantitatif. |
| Mengaitkan Atom | Atom yang berkaitan dengannya ialah atom terikat. | Di sini, atom yang berkaitan dilekatkan pada molekul atau neutral. |
| Nilai Tertinggi | Nilai tertinggi diperoleh apabila tenaga tarikan tinggi. | Manakala, dalam kes ini, nilai tertinggi diperoleh apabila cas nuklear lebih. |
| Faktor | Nombor atom dan jarak antara elektron valens dan nukleus bercas adalah faktor yang mempengaruhi keelektronegatifan. | Saiz atom, cas nuklear dan Konfigurasi Elektronik atom adalah faktor yang mempengaruhi pertalian elektron. |
| unsur | Fluorin ialah unsur yang paling elektronegatif, manakala Francium ialah unsur yang paling kurang elektronegatif. | Klorin ialah yang mempunyai pertalian elektron tertinggi, manakala Neon mempunyai yang paling rendah. |
Apakah Elektronegativiti?
Pada tahun 1811, Jöns Jacob Berzelius pertama kali memperkenalkan istilah "keelektronegatifan". Tetapi selepas banyak lagi penemuan dan perbincangan, hanya pada tahun 1932 sifat keelektronegatifan ditemui sepenuhnya oleh Linus Pauling apabila dia mencipta skala elektronegatif bergantung kepada entalpi ikatan. Ini membantu lagi penemuan Teori Bond Valence.
Sifat kimia atom untuk menarik pasangan elektron yang dikongsi ke arahnya dipanggil elektronegativiti. Dengan kata mudah, keelektronegatifan ialah keupayaan atom untuk mendapatkan elektron. Ia dilambangkan dengan X dan berjulat dari 0.79 hingga 3.98 pada skala. Ia diukur dalam Pauling.
Semakin banyak nombor atom, semakin jauh jarak antara nukleus dan elektron valens dan semakin banyak keelektronegatifan. Jadi, nombor atom dan lokasi elektron daripada nukleus adalah faktor utama yang mempengaruhi keelektronegatifan. Juga, kecenderungan tarikan atom pada elektron meningkat dengan peningkatan bilangan proton, iaitu, caj nuklear.
Apabila dua atom yang mempunyai keelektronegatifan diambil, perbezaan yang semakin meningkat antara keelektronegatifan atom akan mengakibatkan peningkatan ikatan kutub di antara mereka, dengan atom dengan keelektronegatifan yang lebih tinggi pada hujung negatif.
Pada skala relatif, keelektronegatifan meningkat sepanjang tempoh dari kiri ke kanan dan berkurangan apabila melalui kumpulan. Menurut ini, Fluorin ialah unsur yang paling elektronegatif dan Francium ialah unsur yang paling kurang elektronegatif.
Apakah Afiniti Elektron?
Afiniti Elektron ialah ukuran jumlah pelepasan tenaga yang berlaku apabila elektron ditambah kepada atom dalam molekul atau atom neutral dalam keadaan gas, yang kemudiannya membentuk ion negatif. Hartanah ini didermakan oleh "Eea" dan diukur dalam Kilo Joule (KJ) setiap tahi lalat.
Saiz atom, iaitu saiz atom, perubahan nuklear dan konfigurasi elektronik molekul atau atom adalah faktor yang menentukan pertalian elektron bagi atom atau unsur. Atom atau molekul dengan nilai pertalian elektron positif yang lebih besar dirujuk sebagai penerima elektron, manakala yang mempunyai nilai positif yang lebih rendah dirujuk sebagai penderma elektron.
Sifat pertalian elektron hanya digunakan dalam kes atom dan molekul yang terdapat dalam keadaan gas sahaja apabila tahap tenaga atom yang terdapat dalam keadaan pepejal dan cecair berubah apabila ia bersentuhan dengan atom atau molekul lain.
Robert S. Mulliken menggunakan sekumpulan pertalian elektron unsur untuk membangunkan skala keelektronegatifan. Konsep lain seperti kekerasan kimia dan potensi kimia juga melibatkan teori pertalian elektron di dalamnya.
Sama seperti keelektronegatifan, pertalian elektron meningkat apabila melalui tempoh dan menurun ke bawah kumpulan. Berdasarkan ini, Klorin mempunyai nilai pertalian elektron tertinggi dan Neon mempunyai nilai pertalian elektron paling rendah.
Perbezaan Utama Antara Keelektronegatifan dan Pertalian Elektron
Kesimpulan
Sifat elektronegativiti dan pertalian elektron, kedua-duanya berkaitan dengan konsep perolehan elektron. Walaupun pertalian elektron mampu untuk pengukuran dan definisi yang tepat, keelektronegatifan tidak mampu untuk kedua-duanya. Akibatnya, yang pertama hadir dalam atom neutral atau atom dalam molekul dan yang terakhir berkaitan dengan atom yang terikat secara kimia.
Rujukan
pubs.acs.org/doi/pdf/10.1021/cr50004a005
