Perdagangan secara keseluruhan adalah tonggak penting bagi mana-mana negara dan dunia amnya. Maksudnya secara ringkas ialah pertukaran barangan, perkhidmatan, produk, dll secara besar-besaran antara perniagaan atau negara dan sebagainya. Sistem pertukaran barang ini telah wujud pada asasnya sejak kelahiran tamadun, bentuk awal sistem barter dilaporkan dalam tamadun Harappa dan tempoh masa yang serupa.
Kini selepas berjuta-juta tahun evolusi sistem barter mudah juga telah berkembang, kami mempunyai jawatankuasa pertukaran asing, pasaran saham, mata wang kripto dan sebagainya. Semua elemen ini memainkan peranan penting dalam kedua-dua perdagangan tradisional dan e-dagang.
Perdagangan Tradisional vs E-dagang
Perbezaan antara perdagangan tradisional dan e-dagang ialah yang pertama merujuk kepada pertukaran atau lebih tepatnya transaksi komersial barangan, data dan perkhidmatan lain yang kebanyakannya dilakukan secara bersemuka atau berurusan secara bersemuka. Yang terakhir ini dilakukan sepenuhnya dengan bantuan internet, iaitu transaksi barangan yang sama, dan lain-lain dilakukan melalui internet.
Jadual Perbandingan Antara Tradisional dan E-dagang
| Parameter perbandingan | Perdagangan Tradisional | E-dagang |
| Proses transaksi | Transaksi langsung dilakukan antara pembeli dan penjual. | Transaksi tidak langsung antara pembeli dan penjual. |
| Kebolehcapaian | Hanya apabila perniagaan dibuka, oleh itu ia hanya boleh diakses pada masa tertentu dalam sehari. | Tapak web tersedia dan berjalan sepanjang masa, 24*7. |
| penyelenggaraan | Penjual perlu menyelenggara gudang dan juga mempamerkan barangan dan produk yang mereka tawarkan untuk menarik pelanggan. | Selalunya mereka perlu menyelenggara gudang secara fizikal, laman web yang pernah dibuat akan berfungsi dan berjalan tanpa banyak kekecohan atau perhatian. |
| Pemeriksaan | Barang tersebut boleh diperiksa secara fizikal contohnya semasa membeli kasut, pakaian dll, pelanggan boleh mendapatkan saiz yang sempurna. | Kemudahan sebegini tidak mudah didapati. |
| Skop perniagaan | Terhad kepada lokasi geografi tertentu. | Urus niaga seluruh dunia boleh dilakukan. |
| Hubungan perniagaan | Pelapik | Hujung ke hujung. |
Apakah itu Perdagangan Tradisional?
Seperti yang ditakrifkan sebelum ini, perdagangan tradisional merujuk kepada amalan menjual barangan atau perkhidmatan yang dilakukan secara bersemuka dan berurusan secara bersemuka. Sistem ini telah wujud sejak awal tamadun, bentuk perdagangan tradisional yang paling awal ialah sistem barter di mana orang biasa menukar barang kerana tiada mata wang seperti wang, dan lain-lain. Ini kemudiannya berkembang dan kini kita melihat kedai, pusat membeli-belah, dan sebagainya di mana orang menjual barangan kepada pembeli yang berminat.
Perniagaan ini terhad kepada kawasan umum secara geografi dan mereka tidak mempunyai khalayak di seluruh dunia. Kelebihan utama perdagangan tradisional ialah orang itu dapat melihat kualiti, kesesuaian, kepintaran, atau apa sahaja kes produk atau perkhidmatan yang mereka beli. Pembeli juga merasakan rasa persaudaraan kerana mereka boleh menyokong perniagaan tempatan mereka secara langsung dan membantu komuniti berkembang. Walaupun mereka tidak boleh diakses 24*7, terdapat perniagaan tradisional di bahagian terpencil di dunia yang mempunyai internet yang lemah atau tiada.
Selain itu, tiada pening kepala untuk ditipu atau apa-apa kerana tiada penggodam atau penjual palsu pada model ini. Model perniagaan ini adalah berdasarkan bahagian bekalan dan model linear di mana mereka mengambil komponen mencipta produk dan menjualnya kepada pengguna.
Apakah itu E-dagang?
E-dagang atau perdagangan elektronik ialah perdagangan zaman baharu di mana pembeli dan penjual tidak perlu berinteraksi secara fizikal atau bersemuka tetapi menghubungi melalui internet untuk membeli dan menjual produk masing-masing. Ia adalah pada tahun 1991 apabila internet dibuka kepada perniagaan komersial dan e-dagang hanya berkembang sejak itu. Hari ini ia boleh diakses dan digunakan oleh kebanyakan penduduk bandar di negara membangun dan semua penduduk negara maju.
Terdapat 3 model perniagaan utama dalam e-dagang iaitu transaksi B-2-B iaitu perniagaan ke perniagaan, B-2-C, Perniagaan kepada pengguna dan Pengguna kepada pengguna atau pengguna kepada perniagaan. Terdapat juga model perniagaan kepada pentadbir di mana perniagaan menjual apa-apa barangan atau perkhidmatan kepada pentadbiran awam atau badan kerajaan dan juga sebaliknya, di mana pentadbir menjual kepada perniagaan.
Tapak e-dagang telah benar-benar meningkatkan malah mereka yang tidak begitu pasti untuk membeli bahan melalui internet beralih kepadanya. Kelebihan ini juga tinggi, daripada ketersediaan 24 jam, kemudahan akses memandangkan seseorang itu mempunyai internet yang berfungsi, penghantaran di seluruh dunia dan skop perniagaan pengemis ini membantu pembeli dan penjual.
Terdapat juga kos yang lebih rendah untuk mengekalkan perniagaan kerana penjual hanya perlu menyelenggara gudang secara fizikal dan etalase dilakukan oleh program dan AI. Walau bagaimanapun, terdapat beberapa kelemahan ini termasuk kecurian atau penipuan dan juga mendapat barangan palsu atau rosak kerana pembeli tidak boleh memeriksa secara fizikal barang tersebut. Pembeli perlu menunggu beberapa hari sebelum mendapatkan item dan pemulangan juga boleh menjadi masalah.
Perbezaan Utama Antara Perdagangan Tradisional dan E-dagang
e-dagang adalah berdasarkan bahagian permintaan.
Kesimpulan
Ini adalah perbezaan utama antara e-dagang dan perdagangan tradisional, dan apa yang penting untuk diingat ialah tiada satu pun tanpa yang lain. Untuk mengatakan, terdapat keperluan untuk kedua-duanya dan satu tidak boleh menggantikan yang lain, dan walaupun ia mungkin mahal atau tidak mampan dalam jangka panjang untuk alam sekitar sama ada.
