Penciptaan komputer diikuti oleh keperluan untuk pengaturcaraan dan bahasa komputer yang baru dan berbeza. Bahasa komputer yang berbeza datang bersama beberapa kod dan pelbagai jenis data untuk memenuhi keperluan pengguna.
Bahasa pengaturcaraan yang paling banyak digunakan dan diajar ialah SQL. Pengaturcara menggunakan ini untuk menyimpan rentetan data yang berbeza dengan pelbagai panjang. Dua jenis data yang biasa digunakan ialah 'char' dan 'varchar'.
Char lwn Varchar
Perbezaan antara Char dan Varchar ialah char hanya menyimpan jenis data rentetan tunggal panjang tetap manakala varchar menyimpan aksara pembolehubah rentetan berbeza dan panjang bergantung pada rentetan.
Char ialah jenis data SQL yang membantu dalam menyimpan aksara dan adalah singkatan untuk 'karakter'. Ia hanya menyimpan data bukan Unikod iaitu, hanya satu jenis rentetan bagi setiap sel. Ia juga mempunyai panjang tetap dan ini boleh berbeza dari 1-255 aksara.
Varchar ialah satu lagi jenis data SQL yang membantu dalam menyimpan aksara pembolehubah dengan panjang yang berbeza-beza. Ia bermaksud 'watak pembolehubah'. Ia menyimpan data alfanumerik dan saiz bergantung pada rentetan tertentu yang disimpan.
Jadual Perbandingan Antara Char dan Varchar
| Parameter Perbandingan | Char | Varchar |
| Maknanya | Ia adalah kod SQL yang membantu dalam menyimpan aksara | Ia adalah kod SQL yang membantu dalam menyimpan aksara berubah |
| Singkatan untuk | watak | Perwatakan berubah-ubah |
| Saiz storan | Mereka menyimpan nilai panjang tetap dan sama dengan maksimum lajur | Mereka menyimpan data alfanumerik data berubah-ubah dan bergantung pada rentetan tertentu yang disimpan |
| Peruntukan ingatan | Peruntukan memori statik | Peruntukan memori dinamik |
| Bait digunakan | 1 bait setiap aksara | 1 bait setiap aksara ditambah 1 atau 2 bait tambahan untuk menyimpan maklumat panjang yang berbeza-beza. |
| Had aksara | 255 aksara | 65535 aksara |
| Penggunaan | Pengaturcara boleh menggunakan ini apabila panjang aksara adalah ringkas dan diketahui. | Pengaturcara boleh menggunakan ini apabila panjang entri data berbeza-beza |
| kandungan | Mempunyai watak sahaja | Mempunyai pelbagai rentetan seperti aksara dan pembolehubah |
Apa itu Char?
Char ialah jenis data yang menyimpan nilai data bukan Unikod bagi nilai tetap. Ia bermaksud 'char'. Ia digunakan oleh pengaturcara hanya apabila panjang storan data diketahui.
Memandangkan mereka hanya mempunyai satu jenis rentetan dalam storan, mereka mempunyai had aksara maksimum 255 aksara dan saiz storan adalah sama dengan saiz storan untuk lajur. Selain itu, mereka menggunakan 1 bait setiap aksara untuk penyimpanan.
Mereka menggunakan peruntukan memori statik iaitu, storan pembolehubah adalah kekal dan memori itu telah diperuntukkan sebelum kod boleh dimasukkan dan dilaksanakan.
Mereka mempunyai prestasi yang lebih baik daripada varchar.
Apa itu Varchar?
Varchar ialah jenis data yang menyimpan aksara pembolehubah. Ia bermaksud 'watak pembolehubah'. Ia digunakan oleh pengaturcara apabila panjang data berbeza-beza dan memerlukan lebih daripada satu jenis data.
Memandangkan mereka mempunyai rentetan yang berbeza, had aksara maksimumnya ialah 65, 535 aksara kerana ia bergantung pada had aksara rentetan yang berbeza. Mereka menggunakan 1 bait setiap aksara, serupa dengan char. Tetapi mereka juga menggunakan 1 atau 2 bait tambahan untuk menyimpan maklumat panjang.
Mereka menggunakan peruntukan memori dinamik. Ini digunakan apabila panjang atau jumlah data yang akan disimpan tidak diketahui atau berubah-ubah. Ia juga membolehkan menyimpan data tanpa had atas.
Ia digunakan untuk menyimpan data seperti alamat yang diperlukan.
Perbezaan Utama Antara Char dan Varchar
- Walaupun kedua-duanya adalah kod SQL, ia sangat berbeza antara satu sama lain kerana 'char' membantu dalam menyimpan aksara panjang tetap manakala 'varchar' menyimpan aksara berubah-ubah panjang berubah.
- 'char' bermaksud watak dan 'varchar' bermaksud watak berubah-ubah. Oleh itu dengan singkatan mereka, kita boleh meneka untuk apa ia digunakan.
- Saiz storan untuk char adalah sama dengan saiz storan lajur dan menyimpan nilai hanya panjang tetap seperti nombor telefon. Saiz storan varchar bergantung pada rentetan yang disimpan kerana ia menyimpan rentetan alfanumerik berbeza seperti alamat.
- Char menggunakan peruntukan memori statik manakala varchar menggunakan peruntukan memori dinamik.
- Char menggunakan 1 bait setiap aksara untuk penyimpanan aksara. Sama seperti char, varchar juga menggunakan 1 bait setiap aksara untuk penyimpanan. Perbezaan di antara mereka ialah varchar juga menggunakan 1 atau 2 bait tambahan untuk menyimpan maklumat panjang manakala ini tidak diperlukan untuk char.
- Oleh kerana char digunakan hanya untuk nilai tetap, ia mempunyai had maksimum aksara hanya 255 aksara. Mereka hanya menggunakan satu data jenis rentetan. Tetapi varchar mempunyai had aksara sebanyak 65535 aksara kerana ia boleh menyimpan rentetan data yang berbeza dan had bergantung pada had setiap rentetan.
- Penggunaan kedua-dua kod tersebut juga berbeza. Char digunakan oleh pengaturcara apabila panjang nilai data diketahui dan varchar digunakan apabila panjang nilai data sentiasa berubah-ubah untuk setiap sel.
- Seperti namanya, char hanya menyimpan aksara rentetan tertentu. Tetapi varchar boleh menyimpan pelbagai aksara rentetan seperti abjad, nombor dan pembolehubah. Itulah sebabnya kedua-duanya digunakan untuk tujuan yang berbeza.
Kesimpulan
Dengan bahasa komputer datang banyak jenis data dan kod yang menjaga perkara paling minimum yang diperlukan oleh pengguna dan pengaturcara. Satu bahasa sedemikian ialah SQL dan dua jenis data yang serupa daripadanya ialah 'char' dan 'varchar'.
'Char' ialah jenis data yang menyimpan nilai data panjang tetap dan saiz storannya adalah sama dengan lajur. Ia digunakan terutamanya oleh pengaturcara apabila mereka ingin menyimpan data julat yang diketahui atau aksara data ringkas. Mereka mempunyai had aksara sebanyak 250 kerana ia adalah jenis data bukan Unikod.
'Varchar' ialah jenis data lain yang turut menyimpan aksara, tetapi tidak seperti char, ia boleh menyimpan aksara abjad angka atau pelbagai rentetan. Ia digunakan apabila nilai data tidak tetap dan sentiasa berubah-ubah. Mereka mempunyai had aksara sebanyak 65535 aksara kerana mereka menyimpan rentetan yang berbeza.
Walaupun kedua-duanya menyimpan aksara, ia digunakan oleh pengaturcara secara berbeza kerana ia mempunyai saiz storan yang berbeza dan menyimpan jenis aksara yang berbeza. Selain itu, char hanya menyimpan nilai data panjang tetap manakala varchar menyimpan nilai data panjang berubah-ubah.
