Kedua-dua istilah, Rasionalisme Dan Empirisme adalah berkaitan dengan falsafah. Falsafah ialah kajian idea asas tentang pengetahuan, penaakulan, realiti, dan kewujudan, satu set idea tertentu. Kedua-dua istilah itu digunakan di bawah falsafah dan bunyi yang sama tetapi ia mempunyai makna yang berbeza. Sememangnya, rasionalisme dan empirisme adalah istilah yang digunakan secara bertentangan. Ia adalah kontroversi lama.
Rasionalisme vs Empirisme
Perbezaan utama antara Rasionalisme Dan Empirisme ialah rasionalisme ialah pengetahuan yang diperoleh daripada akal dan logik manakala sebaliknya empirisme ialah pengetahuan yang diperoleh daripada pengalaman dan eksperimen. Rasionalisme adalah mengenai intuisi manakala empirisme adalah mengenai konsep visual. Matematik adalah rasionalisme manakala sains eksperimen adalah empirisme.
Rasionalisme ialah istilah yang digunakan dalam falsafah untuk merujuk kepada ilmu yang diperoleh daripada akal dan logik. Ia adalah pandangan yang menarik kepada akal untuk menjadi sumber apa-apa pengetahuan. Sebarang justifikasi yang diberikan dengan alasan atau logik, iaitu intelektual adalah rasionalisme. Rasionalis percaya bahawa segala-galanya mempunyai logik di belakangnya, realiti mempunyai logik dan pengetahuan logik adalah betul.
Empirisme sebaliknya ialah istilah di mana sumber utama pengetahuan adalah pengalaman dan eksperimen. Daripada sekadar idea semula jadi, ahli empiris percaya bahawa terdapat secebis bukti empirikal di sebalik setiap pengetahuan. Ia adalah falsafah sains yang menekankan bukti, bukti yang ditemui melalui eksperimen.
Jadual Perbandingan Antara Rasionalisme Dan Empirisme
| Parameter Perbandingan | Rasionalisme | Empirisme |
| Apa itu? | Rasionalisme ialah istilah yang digunakan dalam falsafah untuk merujuk kepada ilmu yang diperoleh daripada akal dan logik. | Empirisisme ialah istilah yang digunakan dalam falsafah di mana sumber utama pengetahuan ialah pengalaman dan exp |
| Kepercayaan | Rasionalis percaya bahawa akal dapat menjelaskan kerja dunia. | Para empiris percaya bahawa bukti melalui eksperimen dapat menjelaskan realiti. |
| Prinsip | Rasionalisme berkaitan dengan proses mental dan prinsip pengorganisasian. | Empirisme adalah berkaitan dengan pengalaman deria dan prinsip persatuan |
| Sejarah | Sejarah rasionalisme melampaui zaman Pythagoras iaitu 570–495 SM. | Sejarah empirisme pergi ke era antara 600 hingga 200 SM. |
| Contoh | Matematik adalah contoh rasionalisme. | Sains Eksperimen adalah contoh empirisme. |
Apakah Rasionalisme?
Rasionalisme adalah teori falsafah yang dipercayai bahawa akal dan logik adalah sumber utama pengetahuan. Metodologi yang mengatakan justifikasi atau akal ialah pandangan yang menunjukkan asas ilmu. Rasionalisme kembali dalam sejarah pada 570-495 SM.
Rasionalis percaya bahawa logik dan alasan boleh mendedahkan realiti dunia, bahawa beberapa kebenaran wujud yang boleh digenggam secara langsung melalui intelek. Rasionalisme boleh dilihat dalam penaakulan logik, matematik, moral dan etika, dan metafizik. Rasionalis sangat percaya bahawa alasan itu pada asasnya benar dan mereka tidak boleh dinafikan. Mereka percaya bahawa pengetahuan adalah bebas daripada pengalaman deria.
Terdapat tiga tuntutan asas dalam rasionalisme. Daripada tiga dakwaan ini, rasionalis perlu menerima sekurang-kurangnya satu. Ketiga-tiga tesis ini ialah tesis intuisi atau deduksi, tesis pengetahuan semula jadi, dan tesis konsep semula jadi. Di samping itu, terdapat dua lagi tesis walaupun seseorang boleh menjadi seorang rasionalis tanpa menerima salah satu daripadanya. Satu ialah tuntutan Keperluan Alasan dan yang kedua ialah tuntutan Keutamaan Alasan.
Ahli falsafah dan ahli sejarah William James mengkritik teori rasionalisme kerana ia sudah lapuk dan tidak menyentuh realiti. Beliau menentang bahawa rasionalis mewakili dunia sebagai sistem tertutup.
Apakah Empirisme?
Empirisme adalah istilah yang digunakan dalam falsafah, yang menyatakan bahawa eksperimen dan pengalaman deria adalah sumber utama pengetahuan. Daripada idea empirisisme menekankan kepingan bukti. Eksperimen dan bukti menunjukkan realiti dunia, menurut ahli empiris.
Sepanjang sejarah, teori empirisme digambarkan sebagai batu tulis kosong yang dipenuhi dengan pengalaman dari semasa ke semasa. Fikiran manusia adalah seperti batu tulis kosong yang kosong sejak lahir dan diisi oleh pengalaman, pembelajaran, dan eksperimen. Pengetahuan adalah berdasarkan pengalaman yang kita peroleh, kemungkinan dan kebarangkalian tindakan kita, pemalsuan, prosedur eksperimen.
Perkataan Empirikal berasal daripada perkataan Yunani kuno "empeiria", yang bermaksud pengalaman. Sejarah kepercayaan terhadap empirisme bermula sejak 600 hingga 200 SM. Seorang ahli falsafah India kuno bernama Kanada telah menerima bahawa dua sumber pengetahuan ialah persepsi dan inferens. Ini disebut dalam karyanya yang dipanggil Vaisesika Sutra, yang merupakan teks Sanskrit kuno.
Ahli empiris percaya bahawa pengalaman, dan ingatan membangunkan seseorang dan moralnya. Mereka juga percaya bahawa bukti, apa-apa jenis bukti yang ditemui melalui eksperimen boleh mendedahkan realiti dunia, bukannya beberapa sebab dan logik.
Perbezaan Utama Antara Rasionalisme Dan Empirisme
Kesimpulan
Rasionalisme dan Empirisme adalah kedua-dua istilah yang digunakan dalam falsafah. Kedua-dua istilah itu digunakan di bawah istilah epistemologi, yang merupakan cabang falsafah yang berkaitan dengan pengetahuan. Walaupun istilah bunyinya sama, walaupun terlalu berbeza antara satu sama lain. Sebenarnya, istilah-istilah itu sentiasa digunakan sebagai bertentangan antara satu sama lain. Ia adalah kontroversi lama. Walaupun kedua-duanya adalah teori.
Rasionalisme menganggap alasan dan logik sebagai sumber utama pengetahuan. Mereka percaya kepada alasan di sebalik perkara dan realiti. Rasionalis percaya logik dan akal akan menjelaskan realiti dunia. Rasionalis percaya bahawa mereka bebas daripada pengalaman deria.
Empirisme menganggap eksperimen dan pengalaman sebagai sumber utama pengetahuan. Empirisme menekankan bukti. Dalam empiris, melihat pengetahuan datang daripada pengalaman deria.
