Secara struktur, nota dan Bon adalah sama. Kedua-duanya adalah instrumen kewangan dan satu bentuk hutang untuk meningkatkan modal syarikat. Nota dan Bon ialah perjanjian bertulis di mana pemberi pinjaman dan syarikat menentukan jumlah amaun yang akan dipinjam dan bila amaun itu akan dibayar. Nota dan bon ialah dua jenis pinjaman berbeza yang diberikan kepada perniagaan.
Nota vs Bon
Perbezaan antara nota dan bon ialah nota sentiasa tidak dianggap sekuriti tetapi bon sentiasa dianggap sekuriti. Hutang dengan terma yang lebih pendek biasanya dianggap sebagai nota perbendaharaan. Sebaliknya, bon adalah hutang jangka panjang. Bon boleh matang dalam tempoh 10 hingga 30 tahun, manakala nota boleh matang dalam 10 tahun.
Nota juga dikenali sebagai nota-T atau nota perbendaharaan. Ia adalah salah satu pelaburan kewangan terbaik yang boleh anda buat. Nota mempunyai bayaran faedah tahunan tetap dan dikeluarkan kira-kira 2 hingga 10 tahun sebelum matang. Nota adalah pelaburan jangka pertengahan hingga sederhana dan biasanya digunakan untuk perbelanjaan masa depan untuk menjana aliran tunai. Ia boleh dipasarkan di mana-mana pasaran kewangan.
Bon juga merupakan pinjaman yang diberikan kepada perniagaan. Ia juga boleh dijual atau dibawa dari pelbagai pasaran kewangan. Terbitan bon membolehkan syarikat mengumpul pinjaman. Perjanjian bon diwujudkan apabila peminjam melabur wang dalam syarikat atau organisasi. Bon dianggap sebagai sekuriti, dan ia menawarkan kadar faedah tertinggi.
Jadual Perbandingan Antara Nota dan Bon
| Parameter Perbandingan | Nota | Bon |
| Maknanya | Nota ialah pelaburan tunggal atau pelaburan jangka pendek yang disediakan kepada perniagaan atau biasanya digunakan untuk perbelanjaan masa hadapan. | Bon ialah pelaburan jangka panjang yang disediakan kepada perniagaan. |
| Syarat kematangan | Tempoh matang dari 2 hingga 10 tahun. | Tempoh matang dari 10 hingga 30 tahun. |
| Kadar bunga | Kadar faedah adalah rendah. | Ia menawarkan kadar faedah tertinggi kepada pelabur. |
| Undang-undang keselamatan | Tidak mengambil kira sekuriti. | Sentiasa dianggap sekuriti. |
| Faedah dan risiko | Ia adalah salah satu pelaburan paling selamat dengan hasil yang rendah. | Pelaburan selamat dengan kadar faedah yang tinggi. |
Apakah Nota?
Nota perbendaharaan ialah sekuriti hutang kerajaan yang menawarkan kadar faedah tetap dan tarikh matang yang biasanya berkisar antara satu hingga sepuluh tahun. Nota boleh dianggap sebagai liabiliti pada kunci kira-kira. Layanan hutang sebagai nota bergantung kepada tempoh tarikh matang selepas pengeluaran pinjaman.
Ia biasanya dianggap sebagai pinjaman tradisional dan dicirikan oleh tabiat jumlah pokok yang ditetapkan. Selain itu, ia juga mempunyai tempoh matang tetap serta kadar faedah tertentu. Tambahan pula, turun naik kadar faedah adalah bergantung kepada faedah utama dan terma undang-undang perjanjian.
Nota ialah pinjaman yang diberikan kepada perniagaan, yang membantu meningkatkan aliran wang. Dari segi perdagangan kewangan, nota boleh dibeli dan dijual dalam pelbagai pasaran kewangan. Nota perbendaharaan boleh matang pada bila-bila masa antara 2 hingga 10 tahun.
Nota mempunyai pembayaran faedah dua kali setahun, tetapi hasil lebih rendah. Hutang dengan terma yang lebih pendek biasanya dianggap sebagai nota. Kami boleh membeli nota melalui pelbagai bidaan kompetitif. Dalam kes itu, pelabur menentukan perjanjian itu. Bidaan tidak kompetitif juga tersedia di mana pelabur perlu menerima apa sahaja hasil yang ditentukan.
Apakah Bon?
Bon ialah kontrak kewangan antara pemberi pinjaman dan peminjam. Peminjam perlu membayar faedah ke atas jumlah utama dan kemudian perlu memulangkan jumlah keseluruhan pada masa yang ditetapkan. Bon cenderung menawarkan aliran tunai yang boleh dipercayai. Terdapat lima jenis bon seperti perbendaharaan, perbandaran, agensi, simpanan dan bon korporat. Setiap jenis bon mempunyai kelebihan dan risikonya.
Bon Perbendaharaan adalah pelaburan jangka panjang, dan ia dianggap berguna untuk pelabur. Ia terutamanya bebas risiko. Bon Perbendaharaan diterbitkan oleh kerajaan dengan julat kematangan 10 hingga 30 tahun. Tambahan pula, bon adalah keselamatan yang paling dipercayai dan digunakan secara meluas di dunia.
Terdapat juga beberapa kelemahan bon, seperti kenaikan kadar faedah dan risiko kredit. Ia juga mempunyai tarikh matang apabila jumlah itu perlu dibayar. Ia boleh dipasarkan dan salah satu hutang yang dikeluarkan oleh kerajaan A.S. Bayaran faedah adalah berstruktur separuh tahunan.
Bon boleh dipasarkan dalam pelbagai pasaran kewangan. Bon Perbendaharaan ialah hutang yang dikeluarkan kepada orang ramai. Secara amnya, pemegang bon cenderung menjadi pemberi pinjaman swasta, dan ia mungkin termasuk syarikat insurans, dana pelaburan, dll. Ia juga boleh menjadi dana pencen dan dana kerajaan.
Perbezaan Utama Antara Nota dan Bon
Kesimpulan
Nota dan bon adalah dua istilah yang digunakan secara bergantian dan dianggap sebagai bentuk hutang. Kedua-duanya adalah sekuriti pendapatan tetap terbitan kerajaan dengan pembayaran faedah dwi-tahunan. Pengguna bon perbendaharaan boleh mendapat bayaran faedah tetap. Sesetengah bon matang 10 tahun selepas polisi insurans. Manakala yang lain matang 30 tahun selepas pelaburan.
Bon ialah jangka panjang pelaburan kewangan, dan ia menawarkan kadar faedah tertinggi. Penilaian bon mungkin berbeza mengikut masa. Akibatnya, ia telah menjadi pelaburan yang popular untuk pelabur. Nota lebih serupa dengan pinjaman tradisional. Bon dianggap sebagai sekuriti, tetapi nota tidak selalunya dianggap sebagai sekuriti. Keselamatan sekuriti perbendaharaan membawa kepada pulangan yang sangat rendah.
