Perindustrian dan globalisasi merupakan istilah yang biasa digunakan dalam perdagangan dunia pada masa kini. Perindustrian bermula pada abad kelapan belas di Britain, manakala globalisasi berskala besar hanya berlaku pada abad kesembilan belas. Perdagangan antarabangsa telah berkembang sejak itu, dan negara-negara di seluruh dunia telah mengalu-alukan peluang baharu untuk ahli perniagaan mereka. Walau bagaimanapun, ini telah membawa isu kredibiliti untuk kedua-dua pengeksport dan pengimport.
Oleh itu, organisasi antarabangsa telah membawa langkah keselamatan yang penting dalam hal ini. Antaranya Letter of Credit dan Documentary Collection yang keliru sebagai sama tetapi mempunyai perbezaan yang agak ketara.
Surat Kredit vs Koleksi Dokumentari
Perbezaan antara Surat Kredit dan Koleksi Dokumentari ialah dalam kes yang terdahulu, bank perlu membayar yuran kepada pengeksport. Dalam kes kedua, sebaliknya, bank tidak bertanggungjawab sedemikian.
Letter of Credit ialah dokumen yang dikeluarkan atas permintaan pengimport barang daripada banknya. Ia mempunyai kelebihan bahawa sekiranya pengimport tidak berada dalam kedudukan untuk menghantar barang yang diimport, banknya perlu menanggung obligasi untuk membayar kepada pengeksport. Surat Kredit ialah dokumen yang digunakan secara meluas dalam perdagangan antarabangsa.
Koleksi Dokumentari ialah dokumen yang dikeluarkan atas permintaan pengeksport daripada banknya. Barangan dihantar kepada pengimport hanya apabila dia menjelaskan yuran dan mengambil dokumen konsainan. Koleksi Dokumentari kurang popular jika dibandingkan dengan Surat Kredit.
Jadual Perbandingan Antara Surat Kredit dan Koleksi Dokumentari (dalam Bentuk Jadual)
| Parameter Perbandingan | Surat Kredit | Koleksi Dokumentari |
|---|---|---|
| Definisi | Surat Kredit ialah dokumen yang dikeluarkan oleh bank pengimport kepada bank pengeksport yang menjamin pengeksport pengampunan penuh amaun eksport. | Koleksi Dokumentari ialah proses di mana bank pengeksport meminta bayaran daripada bank pengimport dengan menghantar dokumen yang memperincikan jumlah transaksi dan senarai item. |
| Kuasa Mengeluarkan | Bank pengimport ialah pihak berkuasa yang mengeluarkan Surat Kredit. Pengimport meminta bank di negaranya untuk mengeluarkan surat itu. | Bank pengeksport ialah pihak berkuasa yang mengeluarkan Koleksi Dokumentari. Pengeksport menyerahkan dokumen yang berkaitan kepada bank di negaranya. Bank ini kemudiannya memberitahu bank pengimport tentang aspek komersial. |
| Caj Ditanggung | Caj yang ditanggung ke atas pengimport oleh bank pengeluar biasanya lebih tinggi dan diukur sebagai peratusan daripada jumlah Surat Kredit. | Caj yang dikenakan ke atas pengeksport semasa mengeluarkan Koleksi Dokumentari secara amnya adalah lebih rendah dan minimum berbanding dengan kos Surat Kredit. |
| Penggunaan yang Diutamakan | Diutamakan apabila pengimport dan pengeksport tergolong dalam negara yang sangat jauh dan mempunyai kebimbangan mengenai keadaan ekonomi antara satu sama lain. | Diutamakan apabila pengimport dan pengeksport mengenali satu sama lain dengan baik, dan terdapat keyakinan yang lebih besar bahawa tidak akan berlaku sebarang pecah amanah. |
| Tahap Keselamatan | Menyediakan tahap keselamatan yang lebih tinggi dalam urus niaga antarabangsa kerana tanggungjawab pengiriman wang terletak pada bank pengimport. | Tidak dianggap sebagai alat yang selamat untuk urus niaga antarabangsa kerana pengimport mempunyai risiko penipuan yang lebih tinggi. |
Apakah itu Letter of Credit?
Surat Kredit (LC) juga dipanggil Kredit Berdokumen atau Kredit Komersial Jurubank atau Surat Aku Janji (LoU). Ia adalah dokumen rasmi yang dikeluarkan oleh satu bank kepada bank yang lain.
Ia digunakan secara meluas dalam perdagangan antarabangsa dan menyediakan a jaminan kepada penjual bahawa dia akan mendapat wang untuk barangannya. Ia juga bertindak sebagai utiliti untuk mengeluarkan wang tunai daripada bank di negara asing.
Apabila seorang peniaga dan pengimport memuktamadkan kontrak mereka, pengimport meminta bank di negaranya untuk mengeluarkan Surat Kredit. Bank ini memberitahu bank pengeksport tentang kontrak tersebut.
Bank pengimport mengeluarkan Surat Kredit selepas mendapatkan cagaran daripada pengimport. Jika pengimport gagal membayar yuran pada masa hadapan, bank perlu membayar pengeksport bagi pihaknya. Terdapat banyak jenis Letter of Credit, seperti komersial, standby, revolving, dan lain-lain. Dewan Perniagaan Antarabangsa menyelia operasi ini. Surat Kredit telah menjadi elektronik pada masa kini. Walaupun mereka mengenakan kos tambahan, mereka dianggap sangat selamat.
Apakah Koleksi Dokumentari?
Koleksi Dokumentari ialah proses di mana bank pengeksport mendapatkan semula bayaran daripada bank pengimport, sebagai pertukaran untuk dokumen penghantaran. Ia adalah kelebihan khusus kepada penjual.
Apabila kontrak perdagangan antara penjual dan pembeli dimuktamadkan, penjual meminta bank di negaranya untuk mengeluarkan Koleksi Dokumentari dengan menyerahkan dokumen yang memberikan butiran konsainan beliau. Bank penjual juga dipanggil Bank Remit.
Bank Remitting memajukan dokumen ini kepada bank pembeli, yang juga dipanggil CollectingBank. Bank Pengumpul memberitahu pembeli tentang dokumen dan menyerahkannya kepada pembeli apabila dia membayar yuran.
Mereka terdiri daripada dua jenis - dokumen terhadap pembayaran (D/P) dan dokumen terhadap penerimaan (D/A).
Dokumen terhadap pembayaran adalah kutipan dokumentari apabila pembayaran pada pandangan dibuat. Dokumen terhadap penerimaan ialah dokumen yang tarikh pembayarannya adalah pada masa hadapan. Walaupun koleksi dokumentari adalah lebih murah daripada surat kredit, mereka juga kurang selamat. Mereka biasanya diutamakan hanya apabila pengeksport dan pengimport mempunyai hubungan yang stabil dan boleh dipercayai.
Perbezaan Utama Antara Letter of Credit dan Koleksi Dokumentari
Kedua-dua surat kredit dan koleksi dokumentari adalah pemegang kepentingan dalam perdagangan antarabangsa. The bank adalah pihak berkuasa yang mengeluarkan dalam kedua-dua kes.
Walau bagaimanapun, terdapat banyak perbezaan antara keduanya. Ini adalah:
Kesimpulan
Ketika perdagangan antarabangsa berkembang pesat, organisasi perdagangan di seluruh dunia telah mengalu-alukan langkah itu dengan pelbagai keistimewaan kepada pelabur. Di India juga, kerajaan telah melonggarkan banyak undang-undang perdagangan untuk menarik pelabur.
Kemudahan seperti surat kredit dan koleksi dokumentari tanamkan rasa selamat dalam diri peniaga bahawa mereka tidak akan mengalami penyelewengan. Memandangkan bank adalah institusi yang boleh dipercayai, penggunaannya dalam melindungi amalan perdagangan melegakan kebimbangan peniaga yang baru muncul.
Walau bagaimanapun, beberapa penipu berjaya pelanggaran kontrak dan melanggar paradigma perdagangan yang sah. Banyak negara mempunyai undang-undang perdagangan, manakala banyak negara tidak. Ini menjadikan perniagaan di negara ini terdedah kepada keruntuhan.
The Bank Negara Punjab penipuan 2018 adalah contoh pelanggaran sedemikian. Contoh lain ialah kes baru-baru ini di mana sebuah negara menghantar peralatan perubatan yang rosak, walaupun negara itu sebelum ini berjanji untuk menyampaikan produk berkualiti. India telah menyalakan api 'Make in India', tetapi ia harus sedar bahawa pedagang tempatan tidak menderita kerana pengetahuan yang terhad tentang undang-undang perdagangan.
