Walaupun kedengaran mudah, bahasa Inggeris kadangkala menyukarkan kita apabila kita mendalami unsur-unsur struktur bahasa ini. Apabila kita bercakap tentang tatabahasa Inggeris, participles dan gerund adalah beberapa tokoh terkenal di sekitar sini. Walau bagaimanapun, dalam bahasa sehari-hari kami tidak pernah menghadapi sebarang kesulitan mengenai pemahaman istilah asas ini tetapi, kadangkala dalam kehidupan profesional kami, kami memerlukan ketepatan dan ketepatan seekor helang apabila ia berkaitan dengan pembinaan tatabahasa dan menulis surat rasmi kepada orang bawahan dan ketua anda juga!
Jadi, untuk menjadikan bahasa Inggeris lebih menyeronokkan dan memahami perbezaan dan makna asas gerund dan participles, artikel ini akan memfokuskan kepada semua perbezaan yang perlu kita ketahui tentang kedua-dua komponen tatabahasa ini dengan contoh yang sesuai dan jadual perbandingan deskriptif antara keduanya.
Gerund vs Participle
Perbezaan antara gerund dan participles ialah gerund ialah bentuk kata kerja yang digunakan sebagai kata nama, dan manakala participle ialah istilah sehari-hari yang digunakan sebagai kata sifat atau bahkan sebagai kata kerja dengan kata kerja konjugasi atau bantu. Kedua-dua participles dan gerund terutamanya berasal daripada kata kerja yang boleh digunakan walaupun sebagai kata nama dalam kes gerund. Gerund dan participles (contohnya present participle) mempunyai perkataan yang berakhir dengan 'ing', tetapi aplikasi dan suaranya dalam ayat adalah berbeza sama sekali.
Gerund ialah perkataan yang terbentuk daripada kata kerja yang berakhir dengan -ing. Kata kerja, seperti yang mungkin diketahui oleh sesetengah daripada anda, merujuk kepada perbuatan atau peringkat menjadi, manakala kata nama ialah istilah yang kami gunakan untuk menerangkan orang, lokasi, objek dan konsep. Gerund ialah perkataan yang menggabungkan bentuk perkataan. Ia seolah-olah kata kerja, namun ia berfungsi sebagai kata nama.
Gerund, misalnya, ialah istilah yang bermaksud "berlari." Berlari boleh digunakan sebagai kata nama dalam frasa untuk merujuk kepada perbuatan bergerak di darat, seperti dalam berlari adalah bersemangat. Gerund dianggap sebagai kata nama tunggal orang ketiga dalam perenggan.
Participle ialah bentuk kata kerja yang digunakan secara morfologi bagi perkataan yang boleh digunakan sebagai kata sifat, untuk menghasilkan suara pasif, atau untuk menubuhkan kata kerja-subjek. Present participles ialah kata adjektif yang sentiasa tamat dalam -ing dan present participles semunasabahnya serupa dengan gerund. Mereka membantu dalam pembentukan kata kerja konjugasi progresif.
Kata participle lepas ialah kata adjektif yang menamatkan dalam -ed atau pun akhiran kata kerja tak sekata berterusan masa lampau yang lain. Mereka juga menghasilkan kata kerja aktif pasif apabila digabungkan dengan perkataan menjadi. Having digunakan dengan participle lalu dalam participle sempurna. Ayat ikut serta digunakan untuk menukar topik penyataan.
Jadual Perbandingan Antara Gerund dan Participle
| Parameter Perbandingan | Gerund | Participle |
| Definisi | Gerund ialah frasa seperti kata nama yang dicipta menggunakan kata kerja. | Participle ialah bentuk V1+ing yang berfungsi dengan kata kerja bantu. |
| perkaitan | Gerund biasanya hadir participles tetapi digunakan sebagai kata nama. | Sesetengah participle hadir ialah gerund dan participle lain mempunyai akhiran yang berbeza seperti -ed dan -en. |
| Jenis | Gerund subjek dan gerund objek. | Participles sekarang dan participles masa lalu |
| Borang | Kata nama sahaja. | Kata nama, kata kerja dan bentuk kata adjektif. |
| Contoh | Berlari adalah keghairahan saya.Menyanyi adalah hobi kegemaran saya. | dia menangis sejak dia tertidur.Dia ialah seorang berkemahiran tukang. |
Apakah Gerund?
Kata kerja menimbulkan gerund. Gerund pula ialah kata nama lisan. Ia berdiri sendiri dalam frasa sebagai istilah. Gerund dalam bahasa Inggeris biasanya membuat kesimpulan dalam -ing (berjalan, berfikir, tidur). Gerund ialah kata nama sekali lagi. Mereka berdikari. Kerana mereka wujud secara bebas, semuanya adalah gerund. “Berjalan adalah cara yang hebat untuk mendapatkan kecergasan. Sakit otak aku bila fikir pasal nombor. Tidur adalah sesuatu yang saya suka lakukan.”
Gerund ialah frasa seperti kata nama yang dicipta menggunakan kata kerja. Oleh kerana setiap gerund ialah kata kerja dengan ing ditambah pada hujungnya, ia mudah dikesan. Peraturan ini tidak mempunyai sebarang pengecualian. Gerund, seperti semua unsur tatabahasa yang lain, memerlukan sedikit usaha penyiasatan untuk mengesannya. Isunya ialah pengubah suai berjuntai sekarang berakhir dengan watak 'ing' juga. Anda seharusnya dapat membezakan antara gerund dan participle hadir selain mengenali gerund.
Fahami bagaimana gerund ialah frasa terbitan kata kerja yang berfungsi sebagai kata nama. Participles hadir tidak akan mempunyai fungsi yang sama seperti kata nama. Mereka berfungsi sebagai pengubahsuaian atau kata kerja kemajuan lengkap sebaliknya. Hanya cari kata kerja + ing yang digunakan sebagai kata nama untuk mencari gerund dalam frasa. Itu sahaja yang ada padanya.
Beberapa contoh penggunaan gerund dalam ayat ialah;
Apakah Participle?
Deskriptor verbal ialah participle. Ia juga harus mengenal pasti perkara lain dalam frasa sebagai kata sifat. Participles dalam bahasa Inggeris menamatkan dengan -en (Eaten), -ed (mahir), -t (wept), atau -ing (berfikir). Pengakhiran -ing boleh digunakan untuk menandakan gerund atau participle. Kaedah terbaik untuk mengetahui sama ada perkataan -ing ialah gerund (kata nama) atau participle (kata sifat) adalah dengan melihat jika ia menyebutnya.
Kesemua mereka adalah participles, menunjukkan bahawa mereka merujuk kepada sesuatu yang lain: “Semalam saya keluar dan mendapatkan beberapa but berjalan. Pakai cermin mata pemikiran kritis anda! Ubat tidur sangat berbahaya kepada kesihatan anda.” Non-ing participles mudah dikesan kerana ia menerangkan perkataan tambahan dan berasal daripada kata kerja.
Dalam bahasa Inggeris, participle ialah kata kerja morfologi dengan sama ada bentuk V1+ing atau V3 yang boleh digunakan sebagai kata sifat atau kata kerja dalam pernyataan. Dalam bahasa Inggeris, akan terdapat dua jenis participle: present participle dan past participle. Participle boleh mengikut tempat yang sesuai: sebelum kata nama, Selepas kata nama, dan Hanya selepas kata kerja utama boleh menjadi kata kerja bantu.
Kedua-dua gerund dan participles mempunyai rupa yang sama; mereka juga merupakan bentuk indikatif kata kerja dalam kedua-dua kes. Anda mungkin tidak dapat membezakan hanya dengan melihatnya, tetapi jika anda memahami cara ia berfungsi, tidak ada kekeliruan kerana jaraknya berbatu-batu.
Terdapat beberapa istilah dan frasa yang dipanggil frasa participle. Frasa penyertaan ialah variasi yang digabungkan dengan perkataan atau frasa lain yang berfungsi sebagai kata adjektif. Frasa participle mempunyai platform untuk objek ayat, tetapi ia juga boleh mengubah suai kata nama lain.
Perbezaan Utama Antara Gerund dan Participle
Kesimpulan
Gerund dan participle mungkin kelihatan agak serupa, tetapi tidak. Gerund ialah bentuk kata kerja lisan, atau bukan lisan, yang berakhir dengan -ing dan berfungsi sebagai kata nama dalam frasa. Berbasikal, sebagai contoh, adalah salah satu hobi kegemaran saya. Tindakan itu dalam frasa ini, dan subjeknya ialah 'berbasikal' yang berfungsi sebagai kata nama.
Berbeza dengan gerund, participles boleh membuat kesimpulan dalam -ing, mempunyai beberapa kesudahan, dan seolah-olah menjadi kata sifat. Hujung participles sekarang dan masa lalu boleh digunakan pada peserta. Seperti gerund, participle sekarang berakhir dengan -ing, tetapi akhiran lampau jauh lebih pelbagai, terdiri daripada -ed, -d, -en, dan -t.
