Membeli dan menjual aset adalah proses yang kompleks tanpa mengetahui perkara-perkara tersebut. Kontrak hadapan dan kontrak hadapan membuatkan peniaga membeli sumber tersebut pada harga tetap pada masa hadapan. Perjanjian itu nampaknya sama tetapi, ia berbeza. Perbezaan utama antara kedua-duanya adalah kedua-duanya tidak berdagang di bursa.
Kontrak Hadapan vs Kontrak Hadapan
Perbezaan antara kontrak hadapan dan kontrak hadapan ialah masa pendaftaran. Kontrak Niaga Hadapan ialah perjanjian antara kedua-duanya untuk membeli aset pada kadar dan masa tertentu pada masa hadapan. Kontrak hadapan ialah perjanjian antara dua orang untuk mendapatkan sumber pada kadar dan masa nyata pada masa hadapan. Kontrak niaga hadapan ialah kontrak standard. Ini bermakna penjual dan pembeli tidak boleh merundingkan perjanjian tersebut. Kontrak hadapan ialah kontrak tukang jahit bermakna perjanjian itu boleh dihantar.
Kontrak niaga hadapan adalah kontrak konvensional. Ikat pada satu masa dan laksanakan pada masa lain. Ia adalah perjanjian untuk memperoleh aset pada kadar dan masa tertentu. Kedua-dua pihak bersetuju mengenai sumber tertentu untuk membeli pada kadar yang dipersetujui pada masa yang ditetapkan pada masa hadapan. Kontrak mengandungi tarikh penghantaran, harga yang dipersetujui dan beberapa nota penting mengenai aset tersebut. Perjanjian masa depan menjadikan kedudukan panjang untuk pembeli, dan penjual memegang kedudukan pendek.
Kontrak hadapan adalah perjanjian tidak standard. Ia mempunyai terma untuk menghantar perjanjian pada bila-bila masa. Kontrak hadapan adalah untuk membeli sumber pada masa yang terjamin pada harga yang dipersetujui. Ia berfungsi pada kaedah Over The Counter(OTC). Perjanjian itu disesuaikan berdasarkan keperluan. Ia boleh dijual dalam pasaran terdesentralisasi. Aset membeli dengan penghantaran tunai tunai pada tarikh penyelesaian.
Perbandingan Antara Kontrak Hadapan dan Kontrak Hadapan
| Parameter perbandingan | Kontrak niaga hadapan | Kontrak hadapan |
| Cagaran | Perjanjian niaga hadapan memerlukan keselamatan. | Kontrak hadapan tidak memerlukan cagaran. |
| peraturan | Kontrak niaga hadapan dikawal oleh bursa saham | Kontrak hadapan dikawal sendiri. |
| Kecairan | Kontrak niaga hadapan mempunyai kecairan yang tinggi | Kontrak hadapan mempunyai kecairan yang rendah. |
| Penyelesaian | Kontrak niaga hadapan perlu diselesaikan setiap hari. | Kontrak hadapan diselesaikan pada tarikh penyelesaian. |
| Kematangan | Kematangan kontrak niaga hadapan ditentukan terlebih dahulu. | Kontrak hadapan matang mengikut syarat perjanjian. |
| Saiz kontrak | Kontrak niaga hadapan mempunyai saiz tetap. | Bergantung pada terma, saiz berbeza dalam kontrak hadapan. |
Apakah Kontrak Niaga Hadapan?
Dokumen piawai merujuk kepada masa hadapan. Perjanjian itu membuat untuk membeli aset pada masa hadapan pada jumlah tetap pada masa tertentu. Tarikh penghantaran, Kualiti sumber, jumlah yang dipersetujui adalah syarat-syarat yang disertakan dalam kontrak niaga hadapan. Ia dijual di bursa saham. Kedua-dua pihak akan membuat perdagangan masa depan oleh broker masing-masing. Peniaga mempunyai pilihan untuk menukar satu mata wang dengan mata wang lain pada tarikh penyelesaian.
Perjanjian niaga hadapan memerlukan jaminan keselamatan pada peringkat awal penyelesaian. Kontrak niaga hadapan adalah seperti lelongan. Sebut harga amaun dan peniaga membeli oleh bursa saham. Kerajaan mengawal kontrak niaga hadapan. Kontrak hadapan perlu membayar sejumlah pada peringkat awal. Risiko margin awal dalam kontrak hadapan akan mengurangkan risiko dalam pasaran.
Perjanjian hadapan mempunyai risiko pasaran yang rendah, dan anda menyelesaikan setiap hari, sama ada untung atau rugi. Tidak seperti kontrak hadapan, Ia mempunyai saiz tetap dokumen untuk kontrak. Kontrak hadapan ialah perdagangan awam yang dikawal selia oleh kerajaan. Ia mendapat jaminan institusi daripada dewan kerajaan. Ia tidak pernah luput. Ia adalah dokumen piawai. Secara ringkasnya, kontrak niaga hadapan adalah untuk proses spekulasi.
Apakah Kontrak Hadapan?
Kontrak hadapan ialah perjanjian tidak standard untuk membeli aset pada masa hadapan. Majukan masa dalam perjanjian. Masa pra-tetap untuk penyelesaian pada harga tetap ialah kontrak hadapan. Ia mempunyai risiko pasaran yang tinggi berbanding dengan kontrak hadapan. Kontrak hadapan tidak mempunyai struktur yang sempurna. Ia menyesuaikan mengikut keperluan pedagang.
Kontrak hadapan dihantar kepada peniaga secara langsung, dan ia mengawal selia sendiri. Kontrak hadapan tidak memerlukan sebarang jaminan keselamatan pada peringkat awal. Ia mempunyai risiko pasaran yang tinggi dan tiada jaminan penyelesaian. Perjanjian itu adalah antara dua pihak yang berbeza yang menyebabkan ketidaktentuan keselamatan sehingga tarikh matang. Ia adalah perjanjian persendirian antara dua pihak yang berasingan. Tiada pasaran piawai atau kedua untuk kontrak hadapan.
Kontrak hadapan mendapat jaminan institusi untuk pihak-pihak. Ia menjadi matang apabila ia diselesaikan kepada pihak masing-masing. Tiada tarikh luput tetapi bergantung kepada transaksi, tamat tempoh berlaku. Kontrak hadapan adalah untuk proses lindung nilai. Memandangkan ia sedang mengusahakan konsep OTC(Over the counter), ia mempunyai julat kecairan yang rendah. Ia hanya mempunyai satu penyelesaian pada akhir kontrak.
Perbezaan Utama Antara Kontrak Hadapan dan Kontrak Hadapan
Kesimpulan
Kedua-dua kontrak niaga hadapan dan kontrak hadapan dibuat untuk membeli aset pada masa hadapan. Kedua-duanya ada untung dan rugi. Kontrak hadapan adalah terjamin berbanding dengan kontrak hadapan. Kontrak niaga hadapan mempunyai risiko rendah dalam pasaran. Kontrak hadapan mempunyai risiko tinggi, dan ia tidak memerlukan jaminan dalam perjanjian.
