DHCP, atau Mekanisme Konfigurasi Hos Dinamik, ialah protokol untuk memperuntukkan alamat IP percuma kepada mesin yang disambungkan ke rangkaian. IP statik tidak terlalu rumit; ia hanya membayangkan bahawa alamat IP peranti rangkaian tertentu, seperti komputer atau penghala, kekal malar sepanjang masa. Cara paling mudah untuk melakukan ini ialah mengkonfigurasi kad rangkaian untuk menggunakan alamat IP yang sama. Walau bagaimanapun, IP statik mempunyai had, apatah lagi membosankan untuk pentadbir. Oleh itu, IP dinamik digunakan sebaliknya.
DHCP lwn IP Statik
Perbezaan utama antara DHCP dan IP Statik ialah DHCP ialah teknologi yang mengautomasikan proses memperuntukkan alamat IP, manakala IP statik ialah apabila peranti rangkaian sentiasa menerima alamat IP yang sama. Memandangkan kebanyakan penghala disertakan dengan DHCP sebagai fungsi standard, tidak ada alasan kukuh untuk tidak menggunakannya apabila tersedia. Anda masih boleh menggunakan DHCP walaupun anda perlu menggunakan IP Statik.
Alamat IP mungkin diberikan secara automatik kepada komputer atau peranti rangkaian lain melalui protokol DHCP, yang bermaksud Protokol Konfigurasi Hos Dinamik. Alamat yang diberikan DHCP pada penghala, suis atau pelayan memudahkan pentadbir rangkaian untuk menyediakan dan mentadbir rangkaian. Penghala rumah, penghala wayarles atau suis dengan NAT/DHCP boleh dibeli dan disambungkan ke setiap komputer di web untuk menyediakan DHCP.
Alamat IP statik, seperti namanya, tidak berubah. Minggu, bulan, atau bahkan tahun mungkin berlalu tanpa sebarang perubahan dibuat. Syarikat yang memilih IP statik dikehendaki oleh syarikat yang menyediakan perkhidmatan internet khusus seperti pengehosan web kerana ia bersifat tetap. Tugasan manual digunakan oleh penyedia perkhidmatan Internet (ISP).
Jadual Perbandingan Antara DHCP dan IP Statik
| Parameter Perbandingan | DHCP | IP statik |
| Definisi | Alamat DHCP, atau dipanggil alamat Protokol Internet yang unik, ialah alamat IP tidak kekal yang diberikan kepada alat atau hab apabila ia berhubung dengan organisasi. | Alamat IP statik, atau dipanggil alamat Protokol Internet statik, ialah lokasi berangka yang diberikan secara fizikal kepada alat organisasi. |
| pelayan | Pelayan DHCP secara automatik memberikan alamat IP dinamik. | Pentadbir rangkaian memberikan alamat IP statik secara manual. |
| Keselamatan | Alamat DHCP lebih selamat. | Kurang selamat |
| Perubahan | Setiap kali peranti bersambung ke rangkaian, alamat IP dinamiknya berubah. | Setelah diberikan kepada peranti, alamat IP statik tidak berubah. |
| kos | Lebih menjimatkan kos. | Kurang kos efektif. |
Apakah DHCP?
Pelayan Dynamic Host Configuration Protocol (DHCP) mengeluarkan alamat DHCP. Selain itu, ia memberikan peranti alamat IP dan pelayan DNS dengan topeng subnet. Memilih "dapatkan alamat IP secara automatik" dalam kotak sifat rangkaian pada PC Microsoft akan menyebabkan peranti memperoleh alamat IP secara dinamik.
Alamat yang diberikan DHCP pada penghala, suis atau pelayan memudahkan pentadbir rangkaian untuk menyediakan dan mentadbir rangkaian. Penghala rumah, penghala wayarles atau suis dengan NAT/DHCP boleh dibeli dan disambungkan ke setiap komputer di web untuk menyediakan DHCP. Lebih mudah untuk mengurus rangkaian apabila pengalamatan DHCP digunakan. Alamat IP yang sentiasa berubah dirujuk sebagai alamat yang dinamik. Pelayan DHCP mesti disediakan dan dijalankan pada rangkaian sebelum alamat IP dinamik boleh dibuat. Pelayan DHCP memberikan semua peranti yang menyambung ke web alamat IP sementara. Alamat IP diberikan kepada peranti rangkaian pada rangkaian fizikal menggunakan Protokol Konfigurasi Hos Dinamik (DHCP). Ia mengedarkan dan mengemas kini alamat IP dan data konfigurasi rangkaian lain secara automatik.
Menetapkan alamat IP kepada setiap mesin pada rangkaian adalah kerja yang membosankan untuk pengurus rangkaian, dengan itu menggunakan DHCP menjimatkan masa mereka. Apabila mengkonfigurasi ratusan peranti, ia mengambil masa yang lama untuk melakukan sesuatu yang hanya mengambil masa seminit. Penggunaan DHCP oleh titik capaian wayarles bermakna pengguna tidak perlu lagi menyediakan komputer mereka sebelum menyambung secara manual.
Apakah IP Statik?
Alamat IP statik diberikan kepada peranti dengan tangan dan tidak boleh ditukar. Alamat IP pertama kali diberikan menggunakan teknik ini. Dalam kes ini, pentadbir rangkaian mesti memasukkan alamat IP secara manual untuk setiap mesin pada rangkaian pada halaman persediaan rangkaian. Selain itu, pentadbir mesti memberikan maklumat seperti topeng subnet dan get laluan lalai dalam fail konfigurasi untuk penghala. Tambahan pula, prosedur ini perlu diikuti oleh semua peranti rangkaian. Jika terdapat banyak peranti di web, menetapkan alamat IP statik menjadi mencabar.
Walau bagaimanapun, sehingga pentadbir rangkaian atau pembekal perkhidmatan Internet membuat pelarasan manual, alamat IP statik kekal di tempatnya (ISP). Di samping itu, alamat IP pengguna kekal sama tidak kira berapa kali mereka menyambung ke rangkaian. Dengan kata lain, alat itu sentiasa bersambung ke Internet menggunakan alamat IP yang sama. Ia menyediakan akses jauh dengan jumlah masa henti yang paling sedikit. Selain itu, pengguna mempunyai akses kepada peranti dari mana-mana sahaja.
Mempunyai IP statik dan memikirkan yang mana yang tidak digunakan adalah kesakitan yang besar bagi mereka yang tidak mengetahui prosedur tersebut. Alamat IP statik boleh diberikan dengan mengaitkannya dengan alamat MAC kad rangkaian, berbeza daripada alamat IP.
Perbezaan Utama Antara DHCP dan IP Statik
Kesimpulan
Selepas menganalisis DHCP berbanding IP statik, adalah jelas bahawa DHCP adalah pilihan yang lebih popular untuk kebanyakan pelanggan kerana kemudahan penggunaan dan kos yang lebih rendah. Mempunyai alamat IP statik dan cuba meramal alamat IP yang boleh diakses adalah menyusahkan dan memakan masa, terutamanya bagi mereka yang tidak biasa dengan prosedur tersebut. Sebaliknya, alamat IP statik kekal popular dan membantu jika anda menjalankan tapak web dari rumah, mempunyai pelayan fail pada rangkaian anda, menggunakan pencetak rangkaian atau menggunakan perisian akses jauh. Peranti lain sentiasa boleh mencari peranti dengan alamat IP statik kerana ia tidak berubah.
Alamat IP membolehkan peranti pada rangkaian berinteraksi antara satu sama lain. DHCP dan Statik adalah dua jenis alamat IP yang berbeza. Perbezaan asas antara DHCP dan alamat IP statik ialah alamat DHCP diberikan secara automatik kepada peranti oleh pelayan DHCP. Sebaliknya, alamat IP statik diberikan secara manual kepada peranti oleh pentadbir rangkaian.
