Perasaan rendah diri pada hari-hari sedih anda adalah perkara biasa. Tetapi jika anda bergelut dengan rasa tidak bahagia, kekurangan tenaga, keputusasaan, dan perasaan negatif yang lain, ia sama sekali tidak normal. Bergantung pada berapa lama anda mengalami perasaan ini, anda mungkin mengalami MDD atau gangguan dysthymic. MDD atau gangguan kemurungan utama dan gangguan dysthymic membawa beban sosial dan manusia yang penting.
MDD vs Gangguan Dysthymic
Perbezaan antara MDD dan gangguan dysthymic ialah MDD atau gangguan kemurungan utama ialah penyakit mental biasa yang menjejaskan cara anda rasa, bertindak dan berfikir secara negatif. MDD boleh membawa kepada masalah fizikal dan emosi yang teruk. Sebaliknya, gangguan dysthymic merujuk kepada pra-peringkat kemurungan yang boleh bertahan selama bertahun-tahun tetapi kurang teruk daripada MDD.
MDD atau gangguan kemurungan utama ialah keadaan kesihatan mental yang ketara yang boleh menjejaskan kesihatan fizikal dan mental anda. Ia juga dikenali sebagai kemurungan klinikal dan boleh memberi kesan kepada tingkah laku dan mood serta beberapa fungsi fizikal, seperti tidur dan selera makan. Dalam MDD seseorang berasa sedih yang melampau untuk tempoh yang lama.
Gangguan distimik adalah bentuk ketidakbahagiaan yang berterusan di mana seseorang berasa putus asa, kehilangan minat dalam gaya hidup harian, kekurangan produktiviti, dan tenaga, dan mempunyai tahap harga diri yang lebih rendah. Ini juga dikenali sebagai gangguan kemurungan yang berterusan. Gangguan dysthymic biasanya berlangsung selama lebih daripada dua tahun dan keamatannya berubah dari semasa ke semasa. Gangguan distimik tidak seteruk MDD atau gangguan kemurungan Major.
Jadual Perbandingan Antara MDD dan Gangguan Dysthymic
| Parameter Perbandingan | MDD | Gangguan Dysthymic |
| Definisi | MDD atau gangguan kemurungan utama merujuk kepada penyakit mental yang memberi kesan negatif terhadap cara seseorang individu merasa, bertindak dan berfikir serta membawa kepada masalah fizikal dan emosi. | Gangguan distimik merujuk kepada bentuk kemurungan yang lebih ringan, kurang teruk daripada gangguan kemurungan utama, dan boleh menjejaskan kehidupan keluarga, kesihatan fizikal, kehidupan sosial, perhubungan dan aktiviti harian. |
| simptom | Gejala utama MDD adalah kurang seronok atau minat dalam kebanyakan aktiviti, mood tertekan, keletihan, rasa bersalah atau tidak bernilai, berat badan naik atau turun secara tidak sengaja, insomnia, dan sebagainya. | Gejala utama gangguan dysthymic adalah putus asa, masalah dalam membuat keputusan dan menumpukan perhatian, kemarahan atau kerengsaan yang berlebihan, perasaan bimbang dan bersalah terhadap masa lalu, kekurangan tenaga atau keletihan, kekosongan, kesedihan, kritikan diri, harga diri yang rendah, dan seterusnya. |
| punca | Mengalami kehidupan yang tertekan, demensia, kebimbangan, isu perubatan kronik, mengalami penderaan, dan kadangkala ia mungkin genetik. | Keadaan perubatan yang teruk seperti kanser, diabetes, tekanan atau trauma kronik, sejarah keluarga atau orang yang menghidap gangguan dysthymic. |
| Diagnosis | Doktor mengiktiraf MDD jika seseorang mempunyai sekurang-kurangnya 5 gejalanya. | Doktor mengiktiraf gangguan Dysthymic jika seseorang mempunyai sekurang-kurangnya dua gejalanya. |
| Rawatan | Pengaktifan tingkah laku, CBT atau terapi tingkah laku kognitif, terapi interpersonal, ubat seperti SNRI, SSRI dan ubat lain seperti mirtazapine, bupropion. | CBT atau terapi tingkah laku kognitif, ubat-ubatan seperti SNRI, dan SSRI. |
Apakah MDD?
MDD atau major depressive disorder ialah gangguan mood yang teruk di mana seseorang individu boleh mengalami mood yang rendah selama dua minggu atau lebih dan hilang minat dalam aktiviti harian. Ia juga dikenali sebagai kemurungan klinikal. Ia memberi kesan negatif kepada cara seseorang individu merasa, bertindak, dan berfikir dan membawa kepada masalah fizikal dan emosi.
Gejala utama MDD adalah kurang seronok atau minat dalam kebanyakan aktiviti, mood tertekan, keletihan, rasa bersalah atau tidak bernilai, berat badan naik atau turun secara tidak sengaja, insomnia, dan sebagainya. MDD boleh disebabkan oleh kehidupan yang tertekan, demensia, kebimbangan, isu perubatan kronik, mengalami penderaan, dan kadangkala ia mungkin genetik.
Untuk mendiagnosis doktor MDD menggunakan simptomnya. Doktor mengiktiraf MDD jika seseorang mempunyai sekurang-kurangnya 5 gejalanya. Salah satunya adalah kehilangan keseronokan atau minat dalam hidup, atau merasa tertekan terlalu kerap. Gejala ini perlu memberi kesan buruk kepada kehidupan peribadi, kehidupan sosial dan pekerjaan seseorang. Seseorang perlu mempunyai sekurang-kurangnya dua daripada simptom ini selama sekurang-kurangnya dua minggu.
Untuk MDD ringan, doktor biasanya mengesyorkan pemantauan simptom dan psikoterapi. Tetapi untuk MDD yang teruk, doktor mungkin mengesyorkan ubat. Rawatan berasaskan psikoterapi seperti pengaktifan Tingkah laku, CBT atau terapi tingkah laku kognitif, terapi interpersonal dan ubat-ubatan seperti SNRI, SSRI dan ubat lain seperti mirtazapine, bupropion digunakan dalam rawatan MDD.
Apakah Gangguan Dysthymic?
Gangguan distimik merujuk kepada bentuk kemurungan yang lebih ringan, kurang teruk daripada gangguan kemurungan utama, dan boleh menjejaskan kehidupan keluarga, kesihatan fizikal, kehidupan sosial, perhubungan dan aktiviti harian. Gangguan distimik boleh disebabkan oleh keadaan perubatan yang teruk seperti kanser, diabetes, tekanan atau trauma kronik, sejarah keluarga atau peribadi yang menghidap gangguan distimik.
Gejala utama gangguan dysthymic adalah putus asa, masalah dalam membuat keputusan dan menumpukan perhatian, kemarahan atau kerengsaan yang berlebihan, perasaan bimbang dan bersalah terhadap masa lalu, kekurangan tenaga atau keletihan, kekosongan, kesedihan, kritikan diri, harga diri yang rendah, dan seterusnya.
Doktor menggunakan gejala gangguan dysthymic untuk mendiagnosisnya. Seseorang perlu mempunyai sekurang-kurangnya dua daripada simptomnya, yang termasuk kerengsaan atau kemurungan yang berlarutan sekurang-kurangnya dua tahun, untuk menerima diagnosis. Gejala-gejala ini perlu menjejaskan kehidupan peribadi, kehidupan sosial, pekerjaan, dan bahagian penting lain seseorang dengan teruk.
Rawatan untuk gangguan dysthymic sangat serupa dengan rawatan MDD. Doktor biasanya menggunakan dua kaedah untuk merawat gangguan ini- kaedah psikoterapi seperti CBT (terapi tingkah laku kognitif) dan ubat-ubatan seperti SNRI dan SSRI. SSRI lebih disukai kepada doktor dan ahli terapi kerana ia mempunyai kesan sampingan yang lebih sedikit berbanding SNRI. Walau bagaimanapun, doktor biasanya membincangkan dos dan pilihan ubat dengan pesakit mereka untuk memastikan ubat terbaik untuk mereka.
Perbezaan Utama Antara MDD dan Gangguan Dysthymic
Kesimpulan
MDD dan gangguan dysthymic boleh mengakibatkan perasaan putus asa dan kesedihan yang mendalam. Walau bagaimanapun, kedua-dua gangguan ini berbeza dalam konsistensi dan keterukan gejala mereka. Kedua-dua keadaan mental ini agak biasa. Tetapi terdapat beberapa perbezaan antara MDD dan gangguan Dysthymic.
Perbezaan utama antara MDD dan gangguan dysthymic ialah MDD atau gangguan kemurungan utama ialah penyakit mental biasa yang menjejaskan cara anda rasa, bertindak dan berfikir secara negatif. MDD boleh membawa kepada masalah fizikal dan emosi yang teruk. Sebaliknya, gangguan dysthymic merujuk kepada kemurungan kronik yang boleh bertahan selama bertahun-tahun tetapi kurang teruk daripada MDD.
