Shellac adalah polimer semula jadi dan mempunyai persamaan dengan polimer sintetik. Ia juga dianggap sebagai bentuk semula jadi plastik. Ia diperoleh daripada pepijat lak betina yang tumbuh di atas pokok. Ini kebanyakannya ditemui di India dan Thailand. Gel ditakrifkan sebagai bahan koloid pepejal yang telah dibahagikan kepada fasa tersebar dan medium penyebaran. Di sini fasa tersebar adalah cecair, dan medium adalah pepejal.
Shellac vs Gel
Perbezaan antara shellac dan gel ialah shellac adalah produk resin yang merupakan produk semula jadi yang diekstrak daripada kulit pokok di mana pepijat betina tumbuh. Ia adalah polimer semula jadi yang telah digunakan selama berabad-abad untuk memberikan kilauan yang menakjubkan kepada objek. Gel adalah sejenis koloid yang kelihatan seperti pepejal, tetapi apabila diganggu, ia menunjukkan bahagian cecairnya.
Syelek mentah, yang diperoleh daripada pokok yang mengandungi cukur kulit dan pepijat, dipanaskan dalam stoking panjang seperti kanvas, mencairkan syelek, dan meresap dari kanvas meninggalkan pepijat mati dan sisa kulit kayu. Ia disucikan atau ditapis menjadi kepingan shellac untuk kegunaan industri.
Gel adalah sejenis pepejal kompleks yang juga mempunyai kilauan semula jadi. Ia kelihatan pepejal tetapi mempunyai sifat seperti cecair. Strukturnya menunjukkan molekul pepejal yang mempunyai struktur tiga dimensi yang saling bersilang dengan cecair. Apabila dibiarkan, ia kelihatan padat dalam bentuk. Gel boleh menyerap air dan membengkak.
Jadual Perbandingan Antara Shellac dan Gel
| Parameter Perbandingan | Shellac | Gel |
| Definisi | Ia adalah polimer semula jadi yang merupakan campuran resin, lilin, dan komponen warna. | Ia adalah bahan koloid separa pepejal tiga dimensi dengan pepejal sebagai fasa tersebar dan cecair sebagai medium penyebaran. |
| Borang | Hadir secara semula jadi dalam bentuk pepejal | Ia dalam bentuk separa pepejal |
| Harta benda | Ia memberikan rupa berkilat semula jadi dan terdapat dalam warna yang berbeza seperti coklat, oren dan merah. | Fasa cecair seperti gel dipanggil sitosol, dan ion, protein, dan karbohidrat yang berbeza memberikan kualiti yang berbeza kepada gel. |
| Ciri | Ia mengandungi lilin oleh itu boleh digunakan sebagai bahan kalis air | Ia mengandungi air sebagai komponen utama justeru memberikan kesan pelembapan |
| Kegunaan | Ia digunakan sebagai pengikat, penetap, dan untuk permukaan objek kayu | Ia digunakan sebagai agen penyerap dan pengeringan |
Apakah Shellac?
Shellac ialah bentuk semula jadi Lac. Lac ialah rembesan yang dihasilkan oleh parasit serangga pada pokok yang terdapat di India dan Burma dan beberapa bahagian di negara Asia yang lain. Serangga itu menghisap jus floem yang dipanggil sap melalui proboscisnya. Purata 20 lb lac dihasilkan oleh pokok dalam setahun.
Sticklac, seperti yang dipanggil, apabila diekstrak dari pokok, diproses menjadi lac benih dengan 3-8% kekotoran. Ia selanjutnya disucikan atau ditapis menjadi kepingan shellac untuk kegunaan industri. Terdahulu ia dihasilkan secara manual dan menjadi sumber rezeki bagi ramai orang di dalam dan sekitar hutan. Ia terdiri daripada resin yang merupakan aldehid polikondensat dan asid hidroksi lain, lilin, dan bahan berwarna-warni lain.
Oleh kerana jangka hayat kepingan kering adalah lebih, ia diangkut dalam bentuk pepejal. Tetapi untuk kegunaan, ia dilarutkan dalam etanol untuk mendapatkan shellac cecair yang digunakan sebagai salutan pada permukaan seperti kayu, dsb. ia adalah satu bentuk primer semula jadi yang memberikan kilauan berkilat, kualiti penebat, dan menjauhkan kelembapan daripada objek. Biopolimer ini bersifat termoplastik, jadi ia juga menunjukkan sifat pelekat yang baik. Salutannya tidak gelap untuk masa yang lama kerana ia adalah bahan yang tahan UV.
Apa itu Gel?
Gel adalah bentuk tumbukan yang terdiri daripada pepejal dalam medium cecair. Ia adalah separa pepejal dalam rupa. Jeli, jem, dadih, mentega, dan pengilat kasut adalah bentuk gel yang berbeza. Ia adalah struktur seperti sarang lebah tiga dimensi di mana bentuk cecair terperangkap. Apabila dibiarkan, ia kelihatan padat, tetapi apabila sebahagian daripadanya dicedok keluar, lapisan cecair yang terperangkap kelihatan di permukaan. Ia terdiri daripada dua jenis: Gel elastik dan gel tidak elastik.
Gel elastik ditukar kepada bentuk kering dengan pemanasan. Apabila mereka disimpan di dalam air, mereka menyerapnya dan membengkak. Contoh gel elastik ialah agar-agar, gelatin, jem buah-buahan, dsb. Gel tidak elastik juga ditukar dalam jisim kering apabila dipanaskan tetapi tidak boleh ditukar kepada bentuk separa pepejal lagi.
Contoh gel tidak anjal ialah gel silika, hidroksida Fe, Al, Cr, dll. Sesetengah spesies haiwan juga merembeskan gel yang melindungi badan mereka daripada parasit. Lendir kita, humor vitreous mata, rawan, tendon, juga merupakan gel semula jadi. Banyak bahan lain, apabila dicampur dengan pemekat atau agen pembentuk gel, boleh membentuk gel, yang digunakan secara meluas dalam produk seperti makanan, cat dan pelekat.
Perbezaan Utama Antara Shellac dan Gel
Kesimpulan
Shellac dan Gel kedua-duanya mempunyai struktur berkilat dengan beberapa perbezaan dalam ciri-ciri mereka. Walaupun gel ialah struktur koloid dengan fasa tersebar dan medium penyebaran, shellac, dalam istilah mudah, adalah pengilat kuku nipis yang disembuhkan di bawah lampu UV. Penggunaan kedua-dua bahan meluas ke beberapa sempadan.
Jeli, dadih, pengilat kasut, dan seumpamanya tidak mungkin dilakukan tanpa penciptaan gel. Sebaliknya, shellac adalah satu kelebihan untuk membuat produk pergigian dan merupakan bahan penting dalam industri perabot. Mereka sering diabaikan, tetapi mereka tinggal di setiap rumah dalam satu bentuk atau yang lain.
