Komunikasi zaman moden telah banyak berubah berbanding mereka sebelum ini. Orang terdahulu menggunakan untuk menghantar mesej kepada orang lain melalui surat, telegram dan burung merpati pembawa atau pernah pergi ke tempat penerima sendiri. Tetapi kini mesej dihantar dalam beberapa saat. Tidak kira sama ada penerima tinggal di kawasan kejiranan atau mana-mana negara lain.
Pada masa kini, 90% orang di seluruh dunia mempunyai telefon bimbit, sama ada telefon pad kekunci atau telefon pintar. Jadi pemesejan teks atau pemesejan segera hampir diketahui oleh semua orang. Tetapi terdapat sedikit perbezaan antara kedua-dua istilah ini, walaupun kami biasanya menyatakan kedua-duanya dengan perkataan biasa "mengirim mesej" atau "mesej". Jadi mari kita bincangkan beberapa perbezaan asas antara keduanya.
Mesej vs Mesej
Perbezaan antara menghantar mesej dan pemesejan ialah kemudahan menghantar teks mungkin dalam setiap telefon bimbit, sama ada pad kekunci atau telefon pintar tetapi pemesejan hanya boleh dilakukan dalam telefon pintar dari aplikasi tertentu. Teks hanya memerlukan sambungan selular tetapi pemesejan berfungsi pada platform berasaskan internet, jadi penting untuk mempunyai sambungan internet pada telefon.
Teks adalah ciri telefon bimbit. Ciri ini tersedia untuk sebarang jenis telefon, yang bermaksud bahawa pengguna boleh menggunakan ciri ini dalam telefon pad kekunci dan juga pada telefon pintar. Untuk memanfaatkan ciri ini, pengguna perlu mempunyai sambungan selular dalam telefon bimbit.
Pemesejan segera atau ringkasnya pemesejan ialah ciri yang berfungsi hanya apabila pengguna mempunyai sambungan internet. Pemesejan dilakukan pada aplikasi tertentu seperti Facebook, Whatsapp, Skype, Instagram, dan lain-lain. pengguna harus mempunyai akaun dalam aplikasi pemesejan untuk menggunakan ciri pemesejan segera. ia boleh digunakan pada telefon pintar, komputer riba, tablet atau komputer yang mempunyai sambungan internet di dalamnya.
Jadual Perbandingan Antara Teks dan Pemesejan
| Parameter Perbandingan | Menghantar mesej teks | Pemesejan |
| Rangkaian | Rangkaian Selular | Internet |
| sambungan internet | Tidak perlu | Mesti ada dan kedua-dua pengguna harus dalam talian |
| Platform | Tidak memerlukan sebarang platform khusus | Kedua-dua penggunaan harus berada pada platform yang sama untuk bertukar-tukar mesej. |
| Keselamatan | Keselamatan Rendah | Keselamatan Tinggi |
| Cara hubungan | Tidak memerlukan sebarang aplikasi khusus | Memerlukan aplikasi khusus |
Apakah SMS?
Teks adalah ciri telefon bimbit. Ciri ini tersedia untuk sebarang jenis telefon, yang bermaksud bahawa pengguna boleh menggunakan ciri ini dalam telefon pad kekunci dan juga pada telefon pintar. Untuk memanfaatkan ciri ini, pengguna perlu mempunyai sambungan selular dalam telefon bimbit.
Ciri ini lebih dipercayai kepada orang ramai kerana ia tidak memerlukan sebarang sambungan internet untuk menghantar maklumat kepada satu atau lebih pengguna. Ciri pemesejan teks ini juga mempunyai beberapa jenis seperti SMS (Perkhidmatan Pesanan Ringkas) dan MMS (Perkhidmatan Berbilang Media). Mesej SMS boleh dihantar seperti biasa sehingga 160 patah perkataan atau lebih. Dan dalam MMS pengguna boleh menghantar video dan imej dengan menggunakan rangkaian data selular.
Pemesejan tidak perlu mempunyai kedua-dua pengguna hadir untuk menghantar mesej. Seseorang boleh menghantar atau menerima mesej jika orang lain di seberang tidak menggunakan telefon. Komunikasi ini tidak memerlukan kedua-dua pengguna berada dalam talian.
Ini tidak selamat kerana tiada nama pengguna atau kata laluan untuk membuka akaun. Sesiapa sahaja boleh mengakses akaun jika mereka boleh mendapatkan telefon itu. Jadi jenis mesej ini tidak selalu peribadi. Ini juga tidak memerlukan platform yang sama untuk kedua-dua pengguna bertukar maklumat. Tidak ada platform yang diperlukan. Jadi mana-mana pengguna boleh menghantar mesej kepada sesiapa sahaja.
Apa itu Mesej?
Pemesejan segera atau ringkasnya pemesejan ialah ciri yang berfungsi hanya apabila pengguna mempunyai sambungan internet. Pemesejan dilakukan pada aplikasi tertentu seperti Facebook, Whatsapp, Skype, Instagram, dan lain-lain. pengguna harus mempunyai akaun dalam aplikasi pemesejan untuk menggunakan ciri pemesejan segera.
Ia boleh digunakan pada telefon pintar, komputer riba, tablet atau komputer yang mempunyai sambungan internet di dalamnya. Sambungan Internet adalah wajib kepada peranti di mana pemesejan sedang dijalankan. Ia boleh dilakukan di seluruh dunia kerana internet. Ia tidak boleh diakses melalui rangkaian selular sebagai teks.
Pemesejan hanya boleh dilakukan apabila kedua-dua pengguna dari pihak bertentangan berada dalam talian pada platform yang sama. Pemesejan segera tidak boleh dilakukan pada platform yang berbeza. Seperti pengguna tidak boleh berbual dari Instagram kepada pengguna lain di Facebook dan begitu juga sebaliknya. Jadi kedua-dua mereka harus mempunyai akaun pada platform yang sama untuk bertukar maklumat.
Pengguna perlu membuka akaun di mana-mana platform pemesejan dengan menyediakan nama pengguna dan kata laluan yang sulit kepada pengguna sahaja. Mana-mana orang lain yang tidak dikenali dengan nama pengguna dan kata laluan tidak boleh menggunakan akaun tersebut. Jadi gangguan segera adalah lebih selamat dan terjamin untuk pengguna.
Perbezaan Utama Antara Mesej dan Mesej
Kesimpulan
Jadi dari konteks ini, jelas bahawa kedua-dua istilah menghantar mesej dan pemesejan adalah berbeza antara satu sama lain. Kita mungkin menggunakan istilah secara bergilir-gilir tetapi ia mempunyai banyak perbezaan di antaranya. Teks lebih mudah daripada pemesejan dan tidak memerlukan apa-apa yang istimewa untuk menghantar maklumat. Tetapi pemesejan lebih selamat daripada menghantar mesej teks. Berbual di media sosial adalah perkara biasa pada masa kini, tetapi ia harus mempunyai sistem keselamatan yang kukuh untuk mengekalkan privasi pengguna. pengguna juga dinasihatkan untuk menggunakan platform sosial dengan berhati-hati dan jangan sekali-kali berkongsi nama pengguna atau kata laluan mereka dengan sesiapa sahaja untuk mengekalkan keselamatan dan privasi akaun.
