Bible, kadangkala dikenali sebagai Holy Bible, ialah koleksi kitab suci Yahudi dan Kristian yang merangkumi kedua-dua Perjanjian Lama dan Baru. Perjanjian Lama Protestan dan Alkitab Ibrani adalah kedua-duanya teks keagamaan. Walau bagaimanapun, mereka diikuti oleh pelbagai orang dan mengandungi subjek yang berbeza. Akibatnya, mereka tidak boleh disalah anggap antara satu sama lain.
Alkitab Ibrani vs Perjanjian Lama Protestan
Perbezaan antara Alkitab Ibrani dan Perjanjian Lama Protestan adalah bahawa yang pertama adalah koleksi karya yang pada asalnya dihasilkan dan dikekalkan sebagai teks suci orang Yahudi. Yang terakhir, sebaliknya, adalah Alkitab Kristian. Ini telah diterjemahkan atau disemak oleh Protestan. Yang pertama mengandungi sejumlah 24 jilid, tetapi yang terakhir mengandungi 39 buku Perjanjian Lama.
Tanakh, atau Bible Ibrani, adalah kompilasi komprehensif kitab suci yang merangkumi Taurat. Petikan-petikan tersebut dalam bahasa Ibrani Alkitab hampir sepenuhnya, dengan beberapa bahagian Alkitab Aram dilemparkan ke dalamnya. Ramai pakar Alkitab berpendapat bahawa nama Bible Ibrani (atau Kitab Ibrani) harus digunakan dan bukannya terminologi yang kurang neutral dengan implikasi Yahudi atau Kristian (cth, Tanakh atau Perjanjian Lama).
Bible Protestan pada asasnya adalah Bible Kristian. Perjanjian Lama diwakili oleh 39 buku dalam Alkitab ini. Sesetengah penganut Protestan tidak bersetuju dengan perbezaan antara tulisan protokanonik dan deuterokanonik, kerana mereka percaya bahawa karya adalah kanonik atau tidak, memandangkan buku-buku yang terkandung dalam deuterokanon sebagai sebahagian daripada Apokrifa, bersama-sama dengan buku-buku lain.
Jadual Perbandingan Antara Alkitab Ibrani dan Perjanjian Lama Protestan
| Parameter Perbandingan | Bible Ibrani | Perjanjian Lama Protestan |
| Definisi | Koleksi lengkap Kitab Suci, yang termasuk Taurat, ialah Tanakh atau Bible Ibrani. | Semua bible adalah bible Kristian. Semua itu adalah teks agama. Protestan telah menterjemah atau mengubahnya. |
| Diikuti oleh | Alkitab ini diikuti oleh orang Ibrani. | Bible ini diikuti oleh Protestan, yang merupakan satu bentuk agama Kristian. |
| Bilangan buku | Ia mengandungi sejumlah 24 jilid. | Ia mempunyai 39 teks dari perjanjian lama. |
| Bilangan bahagian | Terdapat tiga bahagian utama dalam bible ini. | Terdapat empat bahagian utama dalam bible ini. |
| Nabi-nabi | Ia mempunyai dua belas nabi kecil. Tetapi semua ini dipendekkan menjadi satu buku. | Terdapat buku untuk setiap dua belas nabi kecil. |
Apakah Bible Ibrani?
Forum rasmi manuskrip untuk Judaisme rabbi ialah kesusasteraan Masoretical (MT), yang terdiri daripada 24 karya. Yang terakhir dikelaskan dan dikelaskan menggunakan perek dan pasuk (Bab dan ayat-ayat Bible). Kandungan tambahan daripada Septuaginta dan sumber lain boleh didapati. Ia adalah dalam bentuk Bible Katolik dan Ortodoks Timur/Greek. Terdapat bentuk lain juga, dan ia adalah Alkitab Ortodoks Ethiopia. (Teks yang diberikan diterjemahkan ke dalam bahasa Yunani Koine).
Ramai sarjana Alkitab berpendapat bahawa nama Bible Hebrew harus digunakan. Perkataan "Ibrani" dalam erti kata literal merujuk kepada bahasa ibunda buku-buku itu. Walau bagaimanapun, ia juga boleh ditulis dan dihasilkan dalam skrip segi empat sama Aram. Ia telah dipilih sebagai abjad Ibrani selepas pembuangan Babylon. Selain itu, yang berikut meneruskan teks Masorite dalam serpihan semasa Bible Ibrani. Ia terutamanya diperhatikan terutamanya dalam kitab Daniel dan Ezra.
Bible Ibrani, dalam makna yang paling luas, menceritakan tentang hubungan Tuhan dengan orang Yahudi. Mereka, sebagai umat pilihannya, secara kolektif disebut sebagai Israel. Selaras dengan permulaan kerja-kerja pengasas Tuhan dan kemunculan manusia, enam Libre pertama berkaitan dengan perjanjian Tuhan dengan Abraham. Di dalam buku itu, kita melihat bahawa merekalah yang dijanjikan Tuhan, bahawa mereka akan menjadi nenek moyang sebuah bangsa yang besar, tentang Israel dari penjajahan dan penempatan mereka di Tanah Perjanjian.
Apakah Perjanjian Lama Protestan?
Sesetengah orang Protestan tidak bersetuju dengan perbezaan antara teks protokanonik dan deuterokanonik dengan mendakwa bahawa karya adalah kanonik atau sebaliknya secara ringkas dan menganggap tulisan dalam deuterokanon sebagai sebahagian daripada Apokrifa, termasuk buku lain.
Walaupun pemimpin Protestan mengaitkan Jerome pada abad ke-16, Bible Yunani kekal sebagai susunan kebanyakan Bible Protestan. Majoriti daripada mereka hari ini telah menulis semata-mata dalam Bible Ibrani.
Rom secara rasmi menerima pakai kanon Trent, sejurus selepas Majlis Augustine atau Rom (3 Esdras dan 3 dan 4 Maccabees dikecualikan), berikutan konflik Sivil Inggeris, Canon of Trent (3 Esdras dan 3 dan 4 Maccabees dikecualikan) dan mengambil sikap kompromi, memelihara 39 Perkara dan mengekalkan buku-buku yang hilang sebelum ini.
Walaupun agama Protestan jarang mempunyai kitab Apocrypha, Bible Inggeris Apocrypha semakin meluas berbanding sebelum ini dan boleh diterbitkan semula sebagai penerbitan antara perjanjian. Evangelis berbeza dalam tingkah laku mereka terhadap dan penyertaan dalam Apokrifa. Sesetengah melihat Perjanjian Baru sebagai latar belakang teologi dan sejarah yang berguna, manakala yang lain sama ada tidak atau menentangnya. Walau bagaimanapun, ia bukan kanonik. Semua orang bersetuju.
Perbezaan Utama Antara Alkitab Ibrani dan Perjanjian Lama Protestan
Kesimpulan
Oleh itu, kita dapat melihat bahawa kedua-dua bible adalah sangat berbeza antara satu sama lain. Mereka mempunyai pengikut yang berbeza dan bilangan buku dan bahagian yang berbeza.
Bible ialah koleksi ajaran suci, teks, atau kitab suci yang dihormati oleh orang Yahudi, Samaria, Kristian, Muslim, Rastafarians, dan kepercayaan lain. Walau bagaimanapun, sikap terhadap Bible berbeza di kalangan pengikut pelbagai kepercayaan.
Semua perbezaan antara kedua-dua bible telah diperiksa. Walaupun berbeza, mereka berdua mengajar orang pelajaran berharga tentang manusia dan penting. Orang Kristian percaya bahawa Anak Tuhan, Yesus Kristus, binasa untuk semua manusia, bukan hanya satu kumpulan. Akibatnya, semua orang yang beriman berfikir tentang memberi kembali kepada masyarakat dan menyokong kemanusiaan. Sesetengah orang percaya kepada Bible Ibrani, manakala yang lain percaya kepada Perjanjian Lama Protestan. Pilihan untuk mengikuti sama ada terletak pada rakyat. Akhir sekali, matlamat utama adalah untuk menjadikan dunia tempat tinggal yang lebih baik.
