Terdapat kepercayaan yang berbeza di dunia mengenai sesuatu konsep atau sesuatu. Manusia cenderung untuk mempercayai sesuatu konsep atau cenderung untuk tidak mempercayai sesuatu konsep. Mereka membuat keputusan untuk mempercayai atau tidak mempercayai sesuatu perkara atau konsep berdasarkan fakta atau maklumat yang mereka perolehi sepanjang hayat mereka. Fakta dan maklumat ini boleh dikumpul daripada sumber yang berbeza.
Walau bagaimanapun, terdapat tafsiran yang berbeza mengenai konsep khusus penciptaan alam semesta. Sesetengah orang percaya bahawa alam ini diciptakan oleh Tuhan Yang Maha Esa. Sesetengah orang percaya bahawa terdapat sebab dan proses saintifik tertentu yang berlaku, dan kemudian alam semesta dicipta.
Namun begitu, konsep beriman kepada Tuhan atau tidak beriman kepada Tuhan atau tidak beriman atau tidak mengingkari konsep ini telah diperkatakan oleh ramai alim dan ulama. Orang yang tidak tahu sama ada Tuhan wujud atau tidak dikenali sebagai agnostik, dan orang yang percaya bahawa Tuhan tidak wujud dikenali sebagai ateis.
Agnostik vs Atheis
Perbezaan antara orang agnostik dan orang ateis adalah kepercayaan mereka terhadap konsep tersebut. Orang agnostik tidak tahu sama ada Tuhan wujud atau tidak. Sebaliknya, seorang ateis tidak percaya jika Tuhan wujud. Kepercayaan yang dipegang oleh orang dari kedua-dua kategori ini adalah berbeza antara satu sama lain.
Seseorang yang tidak tahu sama ada Tuhan wujud atau tidak dikenali sebagai orang agnostik. Orang agnostik tidak pasti tentang Jika Tuhan wujud, dan mereka juga tidak pasti jika Tuhan tidak wujud. Mereka memilih untuk percaya dengan tidak mengetahui sama ada Tuhan itu wujud atau tidak. Mereka tidak mempunyai keselamatan jika Tuhan tidak wujud, dan mereka terletak di antara theis dan ateis. Istilah "agnostik" telah dilemparkan pada tahun 1869.
Seseorang yang tidak percaya bahawa Tuhan itu wujud dikenali sebagai ateis. Seorang ateis pasti bahawa Tuhan tidak wujud dan memilih untuk mempercayainya. Ateisme adalah bertentangan dengan teisme. Istilah "ateisme" wujud sebelum abad kelima dan berasal daripada perkataan Yunani. Orang ateis mempunyai alasan mengapa mereka tidak percaya bahawa Tuhan wujud.
Jadual Perbandingan Antara Agnostik dan Atheis
| Parameter Perbandingan | Agnostik | Atheis |
| Maksud/ Definisi | Seseorang yang tidak tahu sama ada Tuhan wujud atau tidak dikenali sebagai orang agnostik. | Seseorang yang tidak percaya bahawa Tuhan itu wujud dikenali sebagai ateis. |
| Subjenis | Agnostik yang kuat, agnostik yang lemah dan agnostik yang tidak peduli. | Atheisme yang lemah dan kuat |
| Kepercayaan | Mereka tidak percaya dan tidak percaya bahawa Tuhan itu wujud. | Mereka percaya bahawa Tuhan tidak wujud. |
| Keterukan | Berkecuali | Lagi |
| Antonim daripada | Gnostik | Theist |
Apakah Agnostik?
Seseorang yang tidak tahu sama ada Tuhan wujud atau tidak dikenali sebagai orang agnostik. Mereka mempunyai pendapat neutral mengenai kewujudan Tuhan. Ia adalah bertentangan dengan gnostik. Manusia tidak mempunyai kepastian tentang hakikat sama ada Tuhan itu wujud atau tidak. Walau bagaimanapun, pilihannya berbeza sama sekali dari orang ke orang.
Orang agnostik tidak pasti tentang Jika Tuhan wujud, dan mereka juga tidak pasti jika Tuhan tidak wujud. Mereka memilih untuk percaya dengan tidak mengetahui sama ada Tuhan itu wujud atau tidak. Mereka tidak mempunyai keselamatan jika Tuhan tidak wujud, dan mereka terletak di antara theis dan ateis. Istilah "agnostik" telah dilemparkan pada tahun 1869.
Terdapat tiga jenis utama agnostikisme, iaitu, agnostik yang kuat, agnostikisme lemah, agnostikisme apatis. Seorang agnostik yang kuat sangat percaya dengan tidak mengetahui apa-apa tentang kewujudan. Seorang agnostik yang lemah percaya bahawa jika terdapat sebarang bukti mengenai kewujudan mereka, dia akan percaya kepada kewujudan Tuhan.
Dalam agnostik apatis, seseorang tidak mengganggu dirinya sendiri mengenai bukti yang mungkin berlaku berkaitan dengan kewujudan Tuhan. Dia akan terus percaya dengan tidak mengetahui sama ada Tuhan itu wujud atau tidak tanpa mengira bukti yang mungkin berlaku. Sejarah agnostikisme bermula pada masa apabila perkara-perkara ini benar-benar baru untuk orang ramai. Walau bagaimanapun, hari ini orang menjadi berpandangan dan bebas untuk mempercayai apa sahaja yang mereka fikirkan betul.
Apa itu Atheist?
Seseorang yang tidak percaya bahawa Tuhan itu wujud dikenali sebagai ateis. Mereka mempunyai pendapat neutral mengenai kewujudan Tuhan. Ia adalah bertentangan dengan theist. Manusia tidak kekurangan kepastian tentang hakikat sama ada Tuhan itu wujud atau tidak. Walau bagaimanapun, pilihannya berbeza sama sekali dari orang ke orang.
Seorang ateis pasti bahawa Tuhan tidak wujud dan memilih untuk mempercayainya. Ateisme adalah bertentangan dengan teisme. Istilah "ateisme" wujud sebelum abad kelima dan berasal daripada perkataan Yunani. Orang ateis mempunyai alasan mengapa mereka tidak percaya bahawa Tuhan wujud.
Terdapat dua jenis utama ateisme iaitu ateisme kuat dan lemah. Mereka juga dikenali sebagai ateisme tersirat dan ateisme eksplisit. Ateisme bukan sahaja telah dibezakan dengan agnostik tetapi juga telah dianggap serasi dengannya. Pelbagai aspek telah dipertimbangkan untuk membezakan pelbagai jenis ateisme. Aspek ini termasuk julat, faktor eksplisit dan tersirat, positif dan negatif dll.
Sejarah ateisme bermula pada masa apabila perkara-perkara ini benar-benar baru bagi manusia. Walau bagaimanapun, hari ini orang menjadi berpandangan dan bebas untuk mempercayai apa sahaja yang mereka fikirkan betul. Permulaan idea yang melibatkan ateisme telah ditemui sejak zaman Veda. Walau bagaimanapun, penggunaan frasa "ateisme" pertama kali dilakukan pada abad keenam belas.
Perbezaan Utama Antara Agnostik dan Ateis
Kesimpulan
Seseorang memilih untuk percaya kepada Tuhan atau tidak percaya kepada Tuhan atau tidak tahu sama ada Tuhan itu wujud atau tidak. Seseorang boleh menjadi teis, ateis atau agnostik. Bergantung pada pilihan seseorang dan pengetahuan atau pengalaman mereka, seseorang memilih untuk mempercayai salah satu daripada konsep tersebut.
Pada zaman dahulu, orang biasa mengurung diri mereka dengan mempercayai konsep yang dikenakan ke atas mereka, dan mereka terpaksa mempercayai sesuatu perkara tanpa alasan yang logik. Kini, orang ramai mengambil pendirian dan memilih untuk mempercayai hanya perkara yang mereka rasa betul.
